30 december 2006

Hoe het afgelopen halfjaar zo ongeveer verliep.


Cycle Vision 20 en 21 mei 2006:
Tijdens een onstuimig weekend gekampeerd op de camping naast het circuit (Zandvoort) en meegedaan aan de uursrace. Een 18-de plek met een afstand van 44 km vond ik een keurige prestatie.

Juni 2006:
Mijn conditie leek minder te worden. Het bleef bij mijn wekelijkse 250 tot 300 km forensverkeer. Ook in de zomermaanden kwam ik niet verder dan een incidenteel toertochtje door Noord-Holland.

Juli 2006:

Het schooljaar heb ik afgesloten na 11500 km fietsplezier. De Limit heeft nauwelijks een extra krasje opgelopen na een jaar intensief gebruik. Jammer is wel dat de lak duidelijk aan de linkerzijde verkleurd is door de invloed van de zon. Ik overweeg om hem over te laten spuiten.

Augustus 2006:
Dit jaar geen fietsvakantie, maar een culturele reis naar Egypte.

September 2006:
Het schooljaar is weer begonnen! Eindelijk weer fietsen.
Bij elk ritje lijkt het lawaai steeds erger te worden. Vooral op klinkerweggetjes lijkt mijn VM wel uit elkaar te vallen. Een aluminium hoeklijn onderaan de veerpoot blijkt gescheurd/ gebroken te zin. Ik weet niet hoe lang dit nog goed gegaan zou zijn, maar de reparatie kwam niet te vroeg. Direct ook hier en daar wat rubbertjes vervangen en de kettingspanner (stuk elastiek) iets bijgesteld. En wat blijkt…..het werkt! Alles is weer rust in de cockpit.

Oktober 2006:
De schaatsbaan in Hoorn is geopend. Eindelijk! Op een steenworp afstand van mijn woning is een heuse overdekte schaatsarena gebouwd na jarenlang gesteggel tussen gemeenten, investeerders en belangengroepen.
Om de juiste slag te vinden heb ik mezelf opgegeven voor schaatslessen, en dat werkt.
Twee tot drie keer in de week ben ik te vinden op het ijs. Ook heb ik een paar klappers aangeschaft (€850,-), zodat ik ook met de snellere jongens in de binnenbaan mee kan.

November 2006:
Het intensieve sporten (fietsen en schaatsen) kost duidelijk meer energie. Na de zomervakantie ben ik nu 4 kilo afgevallen. Dat kon geen kwaad……….! Maar, ik moet nu veel meer eten om op kracht te blijven. Zo nu en dan wordt ik ook geconfronteerd met spierpijntjes, waar ik normaal eigenlijk nooit last van heb.
Voor op de schaatsbaan heb ik een sensor gekocht (€90,-) die alle rondetijden registreert. Alle tijden kunnen worden bekeken (en gedownload) via
http://www.ijstijden.nl/.

December 2006:
Ik voel me steeds meer uitgeput raken en heb al een paar keer de Limit laten staan.
Het is al een hele tijd geleden dat ik met de trein naar school ging.
Ook een paar keer minder geschaatst. Ik voel me slap. Zucht.
In plaats van een snellere rondjes kom ik niet verder dan vlakke rondjes rond de 50 seconden. Een versnelling zit er nog even niet in.
Aan het eind van de maand blijkt dat ik waarschijnlijk eerder (weken/ maanden?) door een teek te grazen ben genomen en de ziekte van Lyme heb opgelopen. Hoe verzin je het!
Plotseling verscheen er een grote rode ronde cirkel op mijn been met in het midden een rood stipje. Het zou best kunnen zijn dat ik daardoor de laatste tijd van slag was. Inmiddels ben ik aan een stevige antibioticumkuur bezig en hoop dat het virus spoedig uit mijn lijf verdreven is.

29 december 2006

Maikel Leeft Weer

Na een half jaar van afwezigheid, ga ik tóch opnieuw proberen om zo nu en dan een verhaaltje achter te laten. Ook zal ik een korte terugblik geven op mijn belevenissen gedurende de afgelopen maanden, zodat ik het nieuwe jaar met een schone lei kan beginnen.
Tot snel.....

14 mei 2006

Week 19

Deze week door een extra ritje ivm een ouderavond en een rondritje op zondag heel wat kilometers op de teller bijgeschreven.
Weektotaal: 465 km
Weekgemiddelde: 36,1 kmpu
Weekmaximum: 62,4 kmpu

Zondag 14 mei (rondje Markermeer)

Gisteravond in bed gekropen met het idee om zondagochtend een langer ritje te maken.
Toen ik rond acht uur wakker werd was die gedachte nog blijven hangen en reed ik een uurtje later weg in noordelijke richting. Het was prachtig fietsweer. Soms bewolkt, en wat vaker een lekker zonntje. De wind leek uit het noorden te komen en ik besloot naar Enkhuizen te rijden. Omdat het wel lekker ging koos ik aldaar om over de dijk naar Lelystad te rijden. Ook vandaag kwam mijn Buffie weer goed van pas; dit keer als muggenfilter. Vooral op het eerste stuk hingen de muggen als mistbanken over de weg. Ook mijn windscherm bewees zijn diensten.
Na een paar kilometer loopt het fietspad over de kruin van de dijk naar de andere kant van het dijklichaam en was ik vanaf dat moment ook verlost van de miljarden muggen. Door mijn ruitje was haast niets meer te zien. Ik maakte daarom even een korte tussenstop voor een poetsbeurt.

Gelukkig viel het wegdek mij vandaag niet echt tegen, maar is het niet een weg die uitnodigt om eens lekker gas te geven. Hobbels, gaatjes , steentjes,.....
Na een korte stop voor een open brug stond ik na vijf kwartier bij de "Batavia" voor een lunchpauze.

Gelukkig had ik in Lelystad meteen de goede weg te pakken en vervolgde ik mijn weg via de Houtribdijk. Deze weg loopt helemaal door tot voorbij Almere, waardoor je vele kilometers kan genieten van een prachtig uitzicht. Links kijk je uit en over de Oostvaardersplassen en aan de rechterkant zie je het Markermeer met al zijn bootjes. In de verte zie je dan ook Marken en Volendam duidelijk liggen.

Via Muiden, langs het Amsterdam-Rijn Kanaal, over de Schellingwoudebrug, Amsterdam-Noord en Ransdorp kwam ik uit bij Het Schouw. Vanaf hier is het mijn vaste route via Broek, Edam en Oosthuizen.

Uiteindelijk was ik om 13:20 weer thuis na een heerlijke fietsdag. Vanmiddag nog even een borrel gedronken bij mijn Pa. Thuisgekomen heb ik mijn Limit weer eens verrast met een emmertje sop.

Even nog wat data:

144 km, 3 uur 58 minuten, 36,2 kmpu (gem), 62,4 kmpu (max)(Naviduct/Enkhuizen).

10 mei 2006

2x Kees

Maandag 8 mei:
Het is nog steeds van dat prachtige weer en het ziet er naar uit dat het deze week zo blijft. Heerlijk!
Ik had er deze ochtend een beetje moeite mee om mijn bed uit te komen. Na een week vakantie moet ik weer even wennen aan het ritueel van elke-gewone-dag. Bijna een kwartier later dan normaal reed ik eindelijk de straat uit. Het was eigenlijk de tweede keer dat ik deze ochtend de straat uit reed, nadat ik de eerste keer na 100 meter merkte dat mijn accu nog thuis stond (aan de oplader). In ieder geval was ik nu écht onderweg.

Op school waren de kinderen gezellig en hadden we weer veel bij te praten na een week vakantie. Over twee weken beginnen de examens en ik merk dat veel kinderen daar nerveus van worden. Ook voor de derde klassers is het aantal lesdagen veel minder dan ze eigenlijk in gedachte hadden (nog maar 20 echte les dagen te gaan). De rest van de tijd wordt gevuld met een reis naar Oostenrijk, een stageweek, een toetsweek en een projectweek.

In de middag/avond reed ik achterop bij Kees Schouten. We hadden elkaar al een lange tijd niet meer gezien. Vanaf Oosthuizen zijn we schouder aan schouder richting Hoorn gereden en hebben weer een beetje bijgepraat. We zien elkaar weer in Zandvoort spreken we af, maar de volgende dag is het alwéér raak.
Na mijn werkdag in Bobeldijk rijd ik om vijf uur weer naar Amsterdam in verband met een ouderavond (10 min gesprekken). En in de buurt van Oosthuizen kom in Kees tegen. Dit keer in tegenovergestelde richting. Door de gunstige wind ben ik in 50 minuten al op school; ik hoop dat de wind straks iets minder zal zijn.
Op de terugweg zie ik de zon ondergaan.....Mooi!!!




De wind is duidelijk minder krachtig dan vanmiddag, maar ik voel langzaam de energie uit mijn benen wegvloeien. Als ik thuis ben masseer ik mijn benen in met een spulletje waardoor alles lekker warm wordt/ blijft. Omdat het in de tuin nog goed vertoeven is neem ik mijn vers getapte biertje mee naar mijn tuinbankje.

Zo, ... nu eerst een Bavaria!

07 mei 2006

Een weekje vakantie (week18)

Aanvankelijk dacht ik deze week een paar langere tochten te gaan maken, maar daar is weinig van terecht gekomen. Het was gewoon veel te mooi weer om lekker in de tuin te klooien en gewoon lekker rustig aan te doen. Wel heb ik een aantal touristische rondritjes gemaakt, maar tijdens deze ritjes kwam ik er achter dat ik mij prettiger voel als fietsforens.
Het was natuurlijk heerlijk fietsweer. Veel zon, een lekker windje en een prachtige natuur deed mijn hart sneller doen slaan. Overal kwam de zoete lucht van tulpen in de mooiste kleuren mij tegemoet.


Helaas ook veel toeristen onderweg,....heel veel toeristen,..... heel heel heel veel toerende wandelaars, fietsers, motorrijders, cabrio´s, bussen, auto´s met caravans en rijdende vakantieforten.

Eerst lijkt het leuk als je wordt toegezwaaid, toegelachen, of er een duim omhoog wordt getoond.
Daarna komen de fototoestellen, videocamera´s,..... tja...... dat is al minder.
Erger zijn de mannen met benen als melkflessen die willen proberen mij bij te houden, of erger nog ...een poging doen om mij in te halen...!
En dan ook nog de fijne gesprekjes bij een stoplicht of een ander opstakel:
- Is het echt een fiets?
- Ga je echt sneller?
- Wat kost zo´n ding nou?
- Heb je hem zelf gemaakt of kan je ze zo kopen?

Nee, dan maar liever snel in de vroege ochtend zonder tegenliggers naar school rijden. Heerlijk de zon op zien komen boven de benevelde velden. Helemaal voor mij alléén!
Daar geniet ik veel meer van.

Mijn Limit heb ik deze week op drie nieuwe banden gezet (Primo Comet). De oude banden zijn eigenlijk nog niet op, maar voor de Cyclevison rijd ik liever op onbeschadigede banden. De bandjes die ik er af heb gehaald zitten vol met putjes, gaatjes en spleetjes, waardoor de kans op lekrijden steeds groter wordt. Verder heb ik de sec. ketting nu ook goed schoongemaakt, maar daarna toch maar besloten om deze te vervangen. Ook de remmen weer goed schoongemaakt en opnieuw afgesteld. En ik moet zeggen dat het in de cockpit nu een stuk stiller is dan voor de grote schoonmaak.

Met mijn dochter heb ik nog een paar uurtjes gevliegerd. Een oude hobby van me, ik zou het weer wat vaker moeten doen!

En morgen weer lekker naar school! Ik heb er wel weer zin in.

Deze week: 180 km, 35,2 kmpu (gem)

01 mei 2006

Week 17

Ik heb deze week weer lekker kunnen doortrappen. Ik heb het erg druk gehad met van alles en nog wat. Op school zijn de praktijkexamens in volle gang. Doordat er veel docenten zich ziek hebben gemeld betekent dat dus zo nu en dan een invaluurtje voor de overgebleven docenten, zodat de kinderen toch zo nuttig mogelijk op school kunnen blijven. Ik kijk uit naar de volgende week. Ik merk dat ik regelmatig erg moe ben.

Maandag , woensdag en vrijdag zijn de dagen dat ik altijd met de limit naar Amsterdam fiets. Maandag ochtend kwam ik Arie ook weer in zijn Quest tegen. Hij had de vaart er weer behoorlijk in. Regelmatig komen wij elkaar op een fietspad tegen en passeren elkaar in tegenovergestelde richting. Ik heb altijd het idee dat Arie mij sneller passerd dan ik, terwijl ik er toch van uit ga dat wij ongeveer met dezelfde snelheid rijden. Maandag middag was het druk op de weg. Veel fietsers, sommige zelfs met blote benen! Ik reed Hoorn binnen en moest plotseling weer eens een noodstop maken. De neus van de Limit zocht het asfalt op en de achterkant kwam bijna los! Mijn schooltas schoof naar voren en… ik stond stil. De auto die mij voorrang moest geven stond inmiddels ook stil. Ik hen een hekel aan dit soort chaffeurs die met een noodgang aan komen rijden en dan pas op het laatste moment in de remmen gaan. Je schrikt je een rolberoerte! Met een vriendelijk gebaar wuifde hij naar mij en liet mij voor gaan. Ik kon niet veel meer uitbrengen dan GRMDGGVD en probeerde in de hoogste verzet weer op gang te komen en dacht opnieuw GRRRGGGVD. Honderd meter verder moest ik weer stoppen voor een stoplicht. Bij het optrekken ging er iets mis… de ketting knalde er tijdens het optrekken met een grote knal af. SHIT. Kennelijk was mijn ketting óók erg geschrokken van de noodstop. Omdat ik bijna thuis was besloot ik de laaste kilometer maar naast het groene geval naar huis te wandelen. Ik hoop dat niemand me heeft gezien! Ik schaam me dood.
Bij een Limit is de ketting totaal weggewerkt en kost het erg veel tijd om een afgelopen ketting er weer omheen te krijgen. Het meeste werk zit in het verwijderen van de afdekstroken die aan de onderkant zijn vastgeschroefd met inbus boutjes. Een stuk of 50 schat ik. Gelukkig is het mij nog nooit onderweg gebeurd, want dan sta je wel een uurtje te schroeven. Thuis gaat het een stuk sneller mbv een bitje en een accuboormachine.
Omdat het mooi weer was en ik nu toch met de ketting bezig was, heb ik deze ook meteen een grote beurt gegeven. Eerst schoongemaakt en daarna lekker gesmeerd. Alles loopt en draait weer als een zonnetje. Een nuttige klus.

Op dinsdag en donderdag werk ik als chef buitendienst op de Dierenbegraafplaats “De Stille Weiden” in Bobeldijk. Harken, spitten, snoeien en kuilen graven zijn mij niet vreemd. Samen met mijn vader runnen wij dit bedrijfje. Voor mij is dit een leuke afwisseling (in combinatie met mijn school).

Dinsdagmiddag zag ik in de verte zowaar een witte Mango (?) vanaf Berkhout aan komen rijden over de Slachterslaan. Wie was dat? En dat was nog niet alles…Om een uur of zes zag ik opnieuw een velomobiel vanuit dezelfde richting aan komen. Het was nu een witte Quest. Ik heb de bestuurder die richting Spierdijk reed nog even gedag gezegd tijdens het voorbijrijden. Wie was dat?

Woensdag was het een normaal heen en weertje Amsterdam. Geen nieuws.

Donderdagavond ben ik ipv vrijdagochtend naar school gefietst. Ik had een licht briesje in de rug en de weg voor mij was leeg. De snelheid liep op tot ongekende hoogte. Ik ga mijn ketting vaker smeren! Uiteindelijk bleef de meter bij de 58 kmpu steken. Ik denk dat ik minstens een half uur de snelheid boven de 50 heb gehouden. Wat een kick geeft dat….wauw. Wel kwam ik onderweg nog een klein hobbeltje tegen. Vlak voor Edam vloepte daardoor mijn korte ketting er vanaf. Gelukkig was dit mankement binnen een minuut weer gefixed en kon ik weer aanzatten tot grote snelheden. Dit was de derde keer dit jaar dat deze (secundaire)ketting er vanaf gleed.
Vrijdagmiddag heb ik samen met een paar collegas nog even een biertje/ wijntje gedronken om de vakantie in te luiden. En dat voel je als je naar huis rijd!!!!!!!!!!
De wind was hard en waaide precies in tegenovergestelde richting. Pffffffft dit is afzien dacht ik. Gelukkig toch nog thuisgekomen, maar meer wil ik daar niet over zeggen.

Het mooiste ritje ritje van de week reed ik op zondag. Na een dagje tuinieren in mijn eigen tuin, kreeg ik het ´s avonds plotseling op mijn heupen. Om negen uur vertrok ik voor een nachtelijk tochtje. Alle zondagsrijders waren van de weg af en de zon was net onder toen ik bij het IJselmeer aankwam. Ik besloot om over de IJselmeerdijk naar Enkhuizen te rijden. De lucht werd steeds dieper blauw en de smalle maansikkel lachte mij toe. Een prima parcours om het bochtenwerk te oefenen. Nadat ik Enkhuizen had gepasseerd ben ik over de dijk verder gereden naar Andijk. Vanaf Wervershoof ben ik toen weer binnendoor naar huis gereden. Om half elf stond de Limit weer onder zijn afdekje uit te blazen. En ik was weer voldaan.

De weekgegevens:
295 km
36,3 kmpu (weekgemiddelde)
58 kmpu (maximum)

23 april 2006

Week 16



Het was een lekker fietweekje. Weliswaar kwam de wind te vaak uit de verkeerde richting en scheen de zon te weinig, het was een memorabele week.....
Vandaag voor het eerst sinds maanden in mijn korte broek en met korte mouwtjes-shirt gereden.
Ondanks dat het maandag (2e paasdag) een vrije dag was toch naar Amsterdam-Noord gereden om daar een begin te maken aan het opknappen van de voortuin van een geliefde collega. Vroeg weg en laat in de avond (= nacht) terug naar huis, met een voldaan gevoel over de vorderingen van de tuin. Het berglandschap met rotsachtige structuren was vandaag omgeturnd in een egale strakke onderhoudsvriendelijke tuin.
Woensdagochtend kwam ik Arie weer eens tegen op zijn bukfiets. Per email liet hij mij weten dat zijn Quest(26") even in de revisie is ivm een kinderziekte aan een achteras waardoor zijn wiel in de bocht tegen de behuizing aanloopt. Ik hoop dat hij weer snel onderweg is. Voor de afwisseling reed ik deze dag weer eens via Purmerend. Helaas lijkt de conditie van de weg langs het Noordhollandskanaal per week te verslechteren en moet je nu op sommige plekken zelfs goed uitkijken dat je niet in een diep gat rijdt. Omdat het rijden over deze weg een veel grotere kans op lekke banden en gebroken spaken oplevert kies ik daarom steeds vaker voor de langere route via Edam. Plotseling doemde er een Mango voor mij op en we moesten ter hoogte van "De Buiktuin" allebij in de remmen voor een in de weg staande auto. Ik had dus even de gelegenheid om er achter te komen dat het Fred de Blok uit Purmerend was, die ik nog niet eerder was tegengekomen. We spraken af om elkaar op de Cycle Vision uitgebreider te spreken.
Vrijdagochtend kwam ik vermoedelijk Fred wéér tegen. Ik reed dit keer aan de andere kant van het kanaal en heb nog even gezwaaid.
Om de tuin waar ik maandag mee aan de slag ben geweest te vervolmaken ben ik zondag (vandaag) al om 7 uur mijn Limit ingestapt. In Korte broek! want het zou een zonnige dag worden. Helaas was het toch nog erg fris (tè fris eigenlijk). Mijn tenen voelde als ijspegels en een paar handschoenen zouden geen overbodige luxe geweest zijn. Daarom maar een tandje extra geschakeld om mijzelf warm te krijgen. Het viel op dat het op zondagochtend heeeeeeeerrrlijk rustig op de weg is. Binnen een uur was ik ter plaatse.
Tot twaalf uur kon ik lekker in de beloofde zon tuinieren, maar daarna werd het steeds donkerder. Op het moment dat het begon te druppelen was ik tevreden over het eindresultaat en kon ik weer naar huis rijden. Het was inmiddels half drie en een stuk drukker op de weg. Veel zondagfietsers, hardlopers en bussen vol met touristen van/naar Volendam of Marken.
Een vreemde gewaarwording was dat ik rijdend in dezelfde richting zowel windmee als windtegen heb gehad .Mijn snelheid varieerde tussen de 37 en 52 kmpu.
Tussen Oosthuizen en Scharwoude was het een drukte van jewelste met tientallen motoragenten, knipperend met hun blauwe lampen. Zij effenden de baan vrij voor het peloton van de Ronde Van Noordholland. Vanuit de Limit (rijdend) heb ik geprobeerd de groep die aan de overkant van de weg fietste te fotograveren.

Het was een fijne fietsweek:
325 km
35.6 kmpu (weekgemiddelde)
53,5 kmpu max









16 april 2006

Week 15

Deze week lekker hard doorgereden en eindelijk ook weer wat meer kilometers gemaakt.

Afstand: 238 km
Gemiddeld: 35 kmpu

13 april 2006

Woensdag 12 april

Gisteren (dinsdag) had ik lekker de tijd om even uit te slapen. Pas om twaalf uur moest ik bij het Golden Tulip Hotel bij Hempoint zijn. Eerst rustig ontbeten en daarna richting school gekoerst.
Het was één van die ritjes die gewoon voorbij gaan. Het lekkere weer, en zo nu en dan een zonnetje maakte het tot een ontspannende bezigheid. Zoals gewoonlijk parkeerde ik de Limit achter het geitenhok en kon ik mij in alle rust omkleden om vervolgens de met de bus richting Sloterdijk te rijden.
Als VC (veiligheidscoördinator) in opleiding was ik ook uitgenodigd om een bijeenkomst/symposium van het VIOS bij te wonen. De meeste VC´s van alle scholen in Amsterdam waren daar ook aanwezig. Het bleek een nuttige en vooral ook een gezellige bijeenkomst te zijn. Na afloop weer met de bus terug naar school. Was ik maar op de fiets dacht ik nog! Het leek een eeuwigheid te duren voordat de bus eindelijk voor kwam rijden; daarna nóg een eeuwigheid (file-probleem) voordat ik weer op school aankwam. Helaas was de deur van de school al dicht en kon ik niet meer bij mijn (fiets)spullen die nog binnen lagen. Ik kon dus niet meer met de fiets naar huis, en besloot om dan maar bij mijn verkering te blijven eten (en slapen).

De volgende dag (woensdag) was leuk en gezellig. De cijfers van het derde rapport zijn inmiddels binnen en de kinderen trappelen al weer van ongeduld om de volgende periode nóg beter hun best te gaan doen. Helaas komt het er in de praktijk niet zo vaak van.
Om het leven van de kids zo nu en dan een beetje te veraangenamen had een gymleraar kaartjes geregeld voor de wedstrijd Ajax-Vitesse in de Arena. Met een aantal docenten ( en ik) als begeleiding en een bus vol schreeuwende (Joden Joden), rood-wit-rood aangeklede jongelui reden we om zeven uur weg. Voor de kids een fantastisch uitje, maar voor de voetballiefhebber een vreselijke avond. Ajax speelde echt dramatisch slecht! Gelukkig konden de Godenzonen op de valreep (in blessuretijd) de wedstrijd nog in hun voordeel beslissen, maar met voetbal had het weinig (of niets) te maken. Om half elf werden we weer voor de school afgezet. Dit keer kon ik wél bij mijn fietsspullen en ben midden in de nacht naar huis gefietst. En dat is dan weer genieten!!!!!!!!!!!!!!!!!!
De wind kwam van schuin achter en het schoot lekker op. Als een scheermes sneed ik door de donkerte van de nacht. En jawel.... daar ging de meter weer boven de 50......zoeffffff. Eindeloos gaaf!






Week 14

Een week met maar twee woon-werk ritjes richting Amsterdam.
Deze week 180 km met een gemiddelde van 34,5 kmpu.

07 april 2006

Woensdag 5 april

Vandaag weer op mijn normale tijd van huis vertrokken. Het eerste stuk is het nog echt donker, maar na een kwartiertje wordt het al weer snel lichter. Nog een paar weekjes en het is weer gewoon licht ´s ochtends!
Omdat ik ook dinsdag weer druk in de weer ben geweest met de tuin van mijn vader, heb ik nu veel spierpijn. Schouders, armen en benen hebben het zwaar gehad bij het omspitten van een ruw stuk grond van 100 m². Ook was er die dag een berg aarde (5m³) op de weg gestort, dus die moest ook nog even snel met de kruiwagen worden uitgereden. Vreemd genoeg merk ik niets van mijn spierpijn tijdens het fietsen.
In de bocht bij de camping (Hulk) kwam Arie met zijn zilveren schicht voorbij. Toettoet!
Iets verderop zag ik in de verte een tè vel achterlicht....ook een velomobiel?! Ik ging de achtervolging in en kwam er bij Oosthuizen achter dat het de Mango van Jan Verhoeven was. Twee honderd meter voor mij zag ik hem rechtsaf sturen (richting Purmerend), en ik besloot
dat mijn achtervolging ook tot een inhaalactie moest lijden. Ik dus ook rechtaf, even toeteren en zoef.....Jan had het nakijken.
Vandaag was het een fijne dag; lekker gefietst en positieve kinderen op school.
Vrijdag heb ik een "vrije" schooldag geregeld. Wéér een dag minder fietsen deze week.

04 april 2006

Maandag 3 april

Ik wilde maandagochtend iets vroeger dan normaal vertrekken dus had ik mijn wekker een kwartiertje vroeger gezet. Het was belangrijk dat ik deze ochtend als eerste bij de kopiermachine op school zou zijn. Ik had in het weekend twee toetsen gemaakt die tijdens de eerste uren van de dag afgenomen zouden worden. Omdat het ook wel eens voorkomt dat de machine al vroeg aan de slag is met het produceren van enorme hoeveelheden papierstapels van andere collega´s vertrok ik deze dag dus al om 6:20 van huis. Ik was Arie vandaag dan ook te vroeg af en kwam hem niet tegen op het fietspad Oudendijk-Scharwoude.

Het was een beetje druilerig weer toen ik in mijn Limit stapte. Koud óók!
De wind was weer hard en kwam vooral van rechts-achter (meer rechts dan achter). Omdat de wind langs mijn route vrij spel heeft moest ik mijn stuur met beide handen goed vasthouden. Ook moet je met wind van opzij altijd goed rekening houden met de windvlagen bij het passeren van een dikke bomen, geparkeerde auto´s of andere opstakels langs de weg.
De regen werd heviger en zorgde ervoor dat ik nog maar weinig door mijn ruitje zag. Pas halverwege vond het te gevaarlijk worden; de kans op mede-weggebruikers is op dit stuk groter, en de kans op verblind te worden door de tegenliggers is hier ook aanwezig. Onder een brug (ter hoogte van Edam) maakte ik dus even een pitstop om mijn voorruit te verwijderen.
De snelheid zat er vandaag behoorlijk in! Ruim een half uur lang gaf mijn metertje snelheden rond de 50 kmpu aan, wat erin resulteerde dat ik binnen een uur op school was.
Om half acht lagen mijn kopietjes al warm op de koffietafel!

Ook de thuisreis ging weer hard. Nu kwam de wind van links-voor(meer links dan voor).
Gelukkig was het nu droog en zonnig, en reed ik wéér binnen een uur naar huis (daggemiddelde: 37kmpu). Het windscherm had ik inmiddels weer aangebracht. Mijn Superknutselklus waar ik nog steeds erg enthousiast over ben. Ondanks dat het er niet bepaald gestroomlijnd uit ziet scheelt het erg veel ruis en rijd ik veel ontspannender tegen de wind in.
Bij het passeren van de rotonde in Scharwoude zag ik een Alleweder (Flevo) rijden in Mondriaan kleuren. Hij reed onder mij door (het fietstunneltje) en ik zag hem (man met grijs/witte, lange baard) niet reageren op mijn getoeter en gezwaai. Jammer.

27 maart 2006

maandag 27 maart

Vandaag zomaar een dagje niét liggend naar Amsterdam, maar gewoon weer eens ouderwets met de trein. Het was een druk weekend! Zaterdag de hele dag met mijn dochter op stap geweest, met een bezoek aan het Tropenmuseum als hoogtepunt. Zondag eerst alle klokken in huis op de zomertijd ingesteld, waarna het tijd bleek voor een croissantje. Diezelfde dag een drukke verjaardag, wat een reden was van mijn mindere ochtendhumeur op maandagochtend.
Mijn schooldag begon met een saaie vergadering, en het leek alsof mijn collega´s een nog veel zwaarder weekend dan ik hadden beleefd. Het werd pas weer gezellig toen de kinderen trappelend van ongeduld mijn lokaal binnen stoven. Het weekend leek na één lesuur al erg lang geleden.

Toen ik las op ligfietsplaza over vakantieverslagen op internet borrelde bij mij opnieuw de behoefte om mijn eigen belevenissen ook aan het net bloot te geven. Toch zie ik er puntje-bij-paaltje steeds tegenop om mijn dagboeken uit te werken. In de toekomst zal het er vast nog wel eens van komen.
De afgelopen drie jaar ben ik met mijn gewone randonneur (Koga) en met volle bepakking op (zomer)vakantie geweest. In 2003 heb ik de Paul Benjaminse route gevolgd naar Rome. Het jaar daarna was Barcelona mijn einddoel. Afgelopen jaar heb ik de pelgrimsroute naar Santiago de Compostella gereden en was Porto mijn einddoel. Het waren drie prachtige tochten!
Wat het dit jaar wordt?.....nog geen idee!

24 maart 2006

Week 12

Deze week weer sneller! Na twee weken ziekte had mijn conditie een behoorlijke deuk opgelopen. Nu ben ik een paar weken verder en heb zelf het idee dat ik wel weer op mijn oude nivo ben.
235 km met een gemiddelde van 33, 8 kmpu.
Dit gemiddelde is berekend van deur tot deur, en is dus inclusief het in en uitparkeren en alle andere fratsen die tijd kosten. Mijn fietscomputertje haal ik dan ook nooit van zijn klemmetje.
Normaal gesproken ligt mijn rijsnelheid rond de 40 (±3) kmpu.




Fietspad of autobaan?

Deze week niet zo veel bijzonders meegemaakt tijdens het trappen.
Hoewel.....
Op sommige stukken van mijn route rijd ik over de autorijbaan, waar het op sommige stukken twijfelachtig is of het daar mag, en op sommige stukken het echt verboden is. Desondanks vind ik het voor de verkeersveiligheid tóch beter dat ik de verkeersregels zo nu en dan op mijn eigen manier interpreteer.
1) Het "nieuwe" fietspad langs de Berkhouterweg vind ik te gevaarlijk omdat dit pad vooral door scholieren wordt gebruikt die bij voorkeur vier-man-dik rijden. Vrij regelmatig kom ik daar politieauto´s tegen die mij nooit weerhouden om daar te rijden. Kennelijk vinden zij het ook beter zo. De uitritten van de Opelgarage, het Kinderdagverblijf en de Steenhouwerij zijn ook niet overzichtelijk genoeg om daar met hogere snelheid langs te rijden.
2) De rotonde bij Scharwoude is ook verboden terrein voor fietsers.
Alternatief-1 is een tunneltje met een paar haakse bochten.....nee dus!
Alternatief-2 is de rotonde rechts te laten liggen en een stuk verderop (bij Oudendijk) de weg over te steken. Dit is de de "Kees variant". Voor het oversteken moet je wel erg goed uitkijken, want er komt altijd wel verkeer aan. Omdat ik een hekel heb aan remmen, kies ik dus voor de rotonde!
Ook vind ik het prettiger om over het mooie asfalt van het fietspad te rijden. Dit fietspad is speciaal voor de schoolgaande jeugd aangelegd, maar ik heb het gevoel dat de meeste kids toch voor de "Kees variant " kiezen omdat ze dan wèl vier-man-dik kunnen rijden.
3) De Purmerweg vanaf het "Kippebruggetje" tot mijn school verkies ik boven het fietspad. Omdat dit fietspad veel bochten maakt en onder twee viadukten doorgaat is dit pad redelijk onoverzichtelijk. Mede door de bouwaktiviteiten ivm de Noordzuidlijn. Ook licht er vaak veel glas. Door de bouwaktiviteiten is het bord *verboden voor Fietsers* ook plotseling verdwenen, dus maak ik daar dankbaar gebruik van.

Toch is het niet zo dat ik een gevaar op de weg ben...in tegendeel!
Ik denk dat veel automobilisten nog veel van mij kunnen leren. Relax!

Ik merk dat mijn conditie weer duidelijk verbeterd. Deze week weer sneller dan vorige week.
.

17 maart 2006

Week 11

Het was weer een fris weekje!
De wind uit de (noord)-oosthoek, die stevig doorblies, maakte vooral de terugreis tot een koude aangelegenheid. Ik vind het prettiger om op de terugreis wind mee te hebben. Na een drukke werkdag is het wel fijn om een extra zetje in je rug te krijgen (van de wind). Het ging deze week in ieder geval al weer iets sneller dan vorige week; 233 km met een gemiddelde van 33,0 kmpu.
Omdat mijn freewheel opnieuw vreemde geluiden maakte heb ik maandag een nieuwe besteld. De installatie was een klusje van ± een half uurtje, en de krakende geluiden zijn nu weg. Stof, vuil nattigheid en pekel hebben het oude wheel geen goed gedaan zoals je ziet op de foto.











Maandag en woensdag ochtend reed ik ter hoogte van ´t Schouw en dacht ik een (of twee?) witte velomobielen aan de overkant van het kanaal waar te nemen. Ook kwam ik deze week voor het eerst Arie in zijn Quest tegen. Vandaag (vrijdag) kwam mij een rode Mango/Limit(?) tegemoet in Purmerend. En als toetje doemde vandaag ook nog de gele Mango van Kees voor mij op. Terwijl hij op de parallelweg reed haalde ik hem aan de andere kant van de N247 op het fietspad in.
Het heeft een tijd geduurd voordat ik weer eens een velomobiel onderweg ben tegengekomen, maar deze week maakte dat weer ruimschoots goed.

09 maart 2006

Wind mee!

Dinsdag:

Vandaag de hele dag in de tuin lopen sjouwen en sjorren met oud hout . Twee grote bergen van allerhande afvalhout, dat inmiddels zo verrot was, dat er zelfs in de houtbrander niets mee te beginnen was moest maar eens opgeruimd worden. Een klus waar ik de hele dag mee bezig ben geweest. Om half vijf nog even een colaatje gedronken en richting Amsterdam gereden voor een ouderavond. Het was een beetje miezerig weer, maar gelukkig nog redelijk droog.

Om kwart over zes had ik mijn eerste ouder, en twee uur later was ik al weer ready voor de terugreis. De wind was toegenomen, maar kwam uit een gunstige hoek. Ik koos voor de route via Edam. Het eerste stukje een beetje ingereden, maar daarna, ondanks de lange en vermoeiende werkdag, de turbo aangezet. Het versnellen bleef langzaam doorgaan, tot een maximum van 53 kmpu. In een zucht was ik al bij Oosthuizen! Dit is echt SUPER; in het aardedonker met zo´n snelheid.....
Na 56 minuten had ik de 37 km afgelegd, dus nèt geen 40 kmpu (gem). Dat wordt iets voor als het weer wat warmer wordt.

Woensdag:

Om half zeven reed ik al weer weg. Vandaag niet zo snel. En het was vooral erg nat.
Ook de terugreis was geen feest. Tjonge jonge wat was het nat.
Op het fietspad waar ik ook wel eens wordt aangevallen door een reiger werd ik ingehaald door een scooter. Op zich vind het vervelend om ingehaald te worden, maar ach ik kan er mee leven. Net nadat de scooter voorbijgereden was kwam er een waterkip (meerkoet) aangerend. Voordat ik ook maar íets kon doen was het beest al onder mijn wielen doorgegaan. Mijn linkervoorwiel kwam een paar cm omhoog. Boeem...rommelderommel...en ik zag in mijn spiegel een zielig zwart beestje de berm in kruipen. Ik vermoed dat het beest het niet overleefd zal hebben. Tja. Sorry!
Eigenlijk zouden alle wilde eenden de komende tijd opgehokt moeten worden. De eerste eenden hebben de lente al in hun kop. De mannetjes willen de de dames bij voorkeur midden op het fietspad het hof maken. Het komt dan regelmatig voor dat ik moet remmen of slalomacties moet maken om de beesten te ontwijken. Rare jongens die eenden.

Donderdag:

Vandaag 250 kg kalk over het gras uitgestrooid. Dat zorgt ervoor dat de zuurgraad (Ph) van de aarde iets verhoogd wordt, waardoor mos iets minder snel een kans krijgt. Ik hoop dat de 7 Ouissant schapen en de drie mini Shetlanders er straks blij mee zijn. Daarna weer een deel van de tuin lente klaar gemaakt.
Bij het naar huis rijden bleef mijn freewheel weer kleven. Gelukkig ken ik dit probleem inmiddels en viel het palletje na een minuutje proberen toch op z´n plek. Vanavond toch maar weer even losschroeven en schoonmaken.

06 maart 2006

Het schiet niet op!

Het was deze ochtend lekker rustig weer, maar er lag wel weer een dekentje van sneeuw. Ter hoogte van Scharwoude zwaaide een enthousiaste tegemoetkomende fietser en sprak mij aan. Het bleek Arie te zijn die zijn quest nog op de zaak had staan en zodoende noodgedwongen op een bukker reed. Leuk om hem nu ook in het echt te zien. Na een kort praatje weer verder gereden. Steeds dichter naar Amsterdam werd de weg steeds schoner en ging mijn snelheid langzaam omhoog. Helaas begon ik weer te zwabberen over de weg en bleek ik wéér een lekke band te hebben. Het was dit keer rechtsvoor. Gelukkig vond ik direct de boosdoener (scherp steentje). Binnen vijf minuten zat de nieuwe band er weer omheen en kon ik weer verder.
Kwart voor acht reed ik na 37 km het schoolplein op.

Na een dagje van "rekenschema´s", "de reeks van Fibonacci" en "kompasrozen" geen tijd genomen om even op adem te komen, maar mij direct omgekleed. Mijn standaard outfit bestaat uit een hardloop-pant, een paar thermosokken en een thermohemd (Craft, Falke of Ultima). Aan mijn voeten draag ik Nike´s met spd plaatjes, op mijn hoofd een Nike muts en een paar dunne onderhandschoentjes aan mijn handen. Oh ja....om mijn nek een buff! Voor mijn ogen een bril met gele glazen.

Na een stukje met halve wind (43 kmpu) moest ik het grootste deel van de route vol tegen de harde wind in beuken (35 kmpu). Het leven van een velomobielrijder gaat niet altijd over rozen! Ik merk toch wel duidelijk dat mijn conditie nog niet op het oude nivo is. Records zitten er dit jaargetijde dus even niet in. Na een lekkere Indiaase currie (nog over van zaterdag) ga ik nu aan de koffie en lekker relaxen voor de buis.

Laterrrrrr........


05 maart 2006

Mooi zonnetje en veel sneeuw vandaag


Kilometerstand: 6590 km.
Deze week slechts 165 km gefietst, maar zo nu en dan wel onder extreme omstandigheden.
Afgelopen zaterdag tussen twee sneeuwbuien door nog even een lekke (achter)band moeten plakken. Vooral langs het (Noordhollands)kanaal ligt er op het ogenblik erg veel rotzooi (kleine steentjes, zand en grind) op de weg. Voorlopig rijd ik de komende tijd maar via Edam naar Amsterdam. Ook met sneeuw en gladheid is dit een iets veiligere weg.
De komende week is er op dinsdag een ouderavond ivm het tweede rapport; een extra ritje dus.
Ik zal deze week dus op ± 300 km uitkomen.


PS

Tijdens mijn reparatiewerkzaamheden heb ik de (achter)wielkast goed schoon moeten maken. Het zand dat vastgekleefd zat heb ik bij elkaar geveegd en bleek bijna 1 kg te wegen.
Vond ik wel erg veel!

02 maart 2006

Maikel Leeft Weer

Na een lange tijd van afwezigheid nu eindelijk weer een bericht uit Hoorn.
Het defect is verholpen en na een aantal korte test-ritjes ben ik gisteren (woensdag) voor het eerst na drie weken weer naar school gefietst.

Het onderdeel dat het had begeven had ik de volgende dag al in huis (bedankt jongens van Velomobiel.nl). De foto geeft het nieuwe blokje naast de oude/ gebroken onderdeel aan. Voor de reparatie had ik ook epoxy hars nodig. Na een speurtocht langs verschillende adressen toch maar besloten een verpakking van 1½ kg te bestellen via internet. Deze bestelling liet helaas langer op zich wachten dan was voorspeld.
Omdat de beschadiging geen invloed had op de draagconstruktie heb ik de gaten gedicht met glasvezeldoek en epoxy. Dit experiment verliep voorspoedig en vol tevredenheid. Voor deze gelegenheid mocht de Limit lekker warm in de huiskamer staan. De adviestemperatuur voor het uitharden van epoxy is nl 18°C.
Omdat ik nu enige ervaring heb opgedaan in het gebruik van deze hars heb ik besloten om een nieuw en uitgebreider schakelaarkastje te fabriceren. Omdat deze in het zicht komt ging ik op zoek naar (mooi) carbonvezel doek. Dit bleek nóg lastiger te zijn. Uiteidelijk heb ik een afvalstuk meegekregen bij de surfwinkel van Van de Berg (van Stefan). Dit doek blijkt de laatste tijd slecht leverbaar te zijn?!

Helaas kwam ik niet toe aan deze nieuwe klus omdat ik werd geveld door een of ander virus. Huisarts, longfoto, en twee weken verder begin ik mij nu eindelijk weer beter te voelen.

Het was meteen wel een beetje veel van het goede om door de sneeuwbuien te ploeteren.
Op de heenweg kwam ik op het fietspad tussen Scharwoude en Oosthuizen de sneeuwafdrukken tegen van een andere velomobiel; vermoedelijk van Arie Kastelein die tegenwoordig ook met zijn nieuwe Quest in Westfriesland rond rijdt (Oosthuizen-De Goorn). Dichter naar Amsterdam werden de omstandigheden steeds ruiger en moest ik steeds dieper wegkruipen in de cockpit. Zonder veel vertraging toch netjes aangekomen.

De weg naar huis werd een van mijn meest bizarre ritjes die ik ooit met een velomobiel heb gemaakt. Slippend, schuivend, spinnend, onderstuur, overstuur, wind, sneeuw en ijs. Het enige gedeelte dat ik met een flinke snelheid (43 kmpu) kon afleggen was het deels sneeuwvrije fietspad vanaf Broek (in Waterland) tot Edam. Zo nu en dan voelde ik de fiets een iets andere koers nemen dan ik had gewild, maar de adrenaline deed zijn werk goed. De overige weggedeelten waren bekleed met een paar cm sneeuw. Vooral de gedeelten waar de auto´s een spoor hadden gevormd waren zeer slecht te berijden. Door de sneeuwbuien werd het zicht ook beperkt tot een absoluut minimum van ± 5 meter. Gelukkig was ik alleen op de weg en kwam ik na bijna twee uur eindelijk thuis. Moe maar voldaankon ik nog net de laatste 20 minuten van de voetbalinterland zien.
Conclusie: Ik ben weer beter!



04 februari 2006

Kraak, kraak, PANG!!!!!!

Het was een mooie dag om lekker rustig fietsend te genieten van de natuur.
Maar dat genieten duurde vandaag tot Oosthuizen.
Op de terugweg reed ik over de Beemster-dijk ter hoogte van Oosthuizen. Aldaar reed ik rechtdoor op de kruizing waar je rechtsaf via een hoge brug het dorp inrijdt. Daar zorgde een kleine hobbel in de weg voor gekraak achter in mijn fiets. Twee seconden later was het een harde knal, en 200 meter verderop stond ik stil.

Eigenlijk begreep ik direkt wat er was gebeurd.
De schokbreker/vering was door de carrosserie naar binnen gekomen. Mijn zitting die met klitteband vast zit was naar boven geduwd. De bevestiging waar de veerpoot vast zit aan de kevlar wielkast zat nog op zijn plek.

Foto 1: Het gat waardoor de veerpoot naarbinnen kwam.

Om weer greep op de situatie te krijgen heb ik mijn vader gebeld en een auto met aanhanger besteld. In de tussentijd bij mijn tante (Truus) in Oosthuizen een bakkie koffie gedaan met een punt zelfgemaakte appeltaart. Buren en schoolkinderen kwamen een kijkje nemen toen de door zijn hoeven gezakte Limit op het oprijpad stond. Inmiddels was het zes uur toen ik weer thuis was en te donker om nog te gaan sleutelen.
Zaterdagochtend was het een fluitje van een cent om de veerpoot te demonteren. Met slechts twee bouten wordt het geheel bij elkaar gehouden.
De bovenkant van de veerkolom wordt afgesloten met een plastic bus die dmv 2 kleine schroefjes op zijn plek wordt gehouden. Deze plastic bus zit vervolgens met een bout vast aan een RVS steun die tegen de wielkast is gemonteerd. Deze plastic bus was dus gebroken. Velomobiel.NL gebeld en een nieuw busje besteld.






Foto 2: De onderdelen, met rechts de RVS steun met daaraan nog een deel van het gebroken onderdeel.


Toch redelijk gerustgesteld dat het een "minor problem" lijkt te zijn. Volgens de makers heeft dit probleem zich slechts een enkele keer eerder in de volomobielwereld voorgedaan. Jammer dat juist ik de klos ben, want dit betekend dat ik toch een paar dagen ben gebonden aan de bukfiets. Deze week slechts 190 km gereden.
Foto 3: De veerpoot met rechts de gebroken plastic bus.



Wordt vervolgd......





01 februari 2006

Mooi WinterWeer


Zoals het weermannetje had voorspeld was het inderdaad mistig toen ik deze ochtend wakker werd. De buitentemperatuur was + 0,3 °C.... het zou aan de grond kunnen vriezen, dus glad kunnen zijn. Van gladheid was gelukkig geen sprake, maar richting Amsterdam leek het wel steeds kouder te worden. De mist was op sommige plekken werkelijk als een dikke donsen deken die over het landschap lag. Soms kon ik 200 meter ver kijken, maar vaker niet veel meer dan 50 meter. En dat maakt het fietsen deste spannender. Mijn bril (met heldere glazen) moest ik al snel afzetten om nog iets te kunnen zien. Telkens vormde zich een laagje ijs op de glazen waardoor het nóg mistiger werd.

Ik vind het heerlijk om met dit soort omstandigheden te fietsen. Ik kan dan echt genieten van de stilte om mij heen. Ondanks de mist hield ik de vaart er lekker in (40 kmpu). Mijn verlichting is uitstekend te noemen; ik zie de contouren van de berm links en rechts van mij en wordt niet verblind door het felle licht dat terugkaatst in de mist (is een van de voordelen van een smalle lichtbundel).

Vlak voordat ik Amsterdam binnen reed werd de weg wit. Het leek wel winter. 200 meter voordat ik mijn eindbestemming had bereikt was mijn linker(voor)band wéér lek. Het laatste stukje maar gewandeld om aldaar mijn band te verwisselen.
Later in de ochtend begon de fijne sneeuw opnieuw naar beneden te dwarrelen.

In verband met de toetsweek op school was ik al om 11:30 klaar en kon ik lekker vroeg naar huis. Het was nog steeds redelijk mistig en koud, waardoor het landschap met een prachtig wit kleedje was bedekt. Het was opnieuw genieten.

31 januari 2006

Dolle reiger

Vorige week heb ik het afgedaan als een incident, maar afgelopen maandag gebeurde het opnieuw!!!! Ik schrok me een hoedje......

Ik was net onderweg van school naar huis en reed langs het kanaal de stad uit. Ik fietste onder de snelweg door (ring A10), en daarna direct over het steile bruggetje. Vanaf hier begin ik normaal extra gas te geven, want vanaf hier gaat de weg "rechtoerechtaan". Maar dit keer gebeurde er iets vreemds. Ik werd aangevallen door een reiger!!!!!!!!!!

Het rare beest slaakte een kreet en dook/viel vanaf een meter of 5 naar beneden met fladderende vleugels. Eerst dacht ik dat hij de landing had ingezet om langs de waterkant een mooi plekje te vinden. Maar kennelijk zag hij mij aan voor een vluchtende kikker.... Hij moet gedacht hebben:" Dat is een lekkere vette kikker,.....Dit is de jackpot".
Ik dook op het laatste moment met mijn hoofd de cabine in, want hij kwam wel erg in mijn buurt. Een vleugel en een poot voelde ik over mijn hoofd strijken voordat ik mijn hoofd weer omhoog stak. De reiger koos opnieuw het luchtruim en heb ik niet meer gezien. Een spierverrekking in mijn nek was het enige gevolg.

Dit gebeurde gisteren dus wéér. Op dezelfde plek! Ik vermoed dat het dezelfde reiger was.
Een dolle reiger....ooit van gehoord?

Vorige week heb ik 200 km gereden, maar ben vergeten de teller weer te resetten; dat doe ik volgende week wel weer.

25 januari 2006

Woensdag 25 januari


Vandaag was het fris. Vooral maakte de wind het niet echt prettig.
Ik reed vanmorgen de deur uit en was extra voorzichtig. De straat zag er verradelijk uit, maar glad was het gelukkig niet.

´s Avonds was de wind gedraaid waardoor ik opnieuw de wind in mijn gezicht had. Het waaide redelijk hard, pal uit het noorden. Omdat ik na deze drukke dag weinig kracht over had om lekker hard door te fietsen, ben ik rustig naar huis getourd. De teller wees 30 kmpu aan. Ook nú bewees mijn windscherm zijn dienst. Gelukkig kwam ik onderweg niet veel mensen tegen; met de muziek op "hard" zong ik luid mee met Jaimie Cullum en Madonna. In een voorronde van Idols zou ik geen gek figuur slaan.

Gisteren was het heerlijk weer. Terloops heb ik nog een paar plaatjes van mijn mobieltje gemaakt. Mooi plaatje toch?!

22 januari 2006

Windscherm


Omdat de Limit deze week wel erg vies is geworden heb ik hem met een lekker warm sopje schoongemaakt. Ook heb ik nog even een paar foto´s gemaakt van mijn windscherm. In de blog van http://EduardBotter.blogspot.com (21 jan 2006) is een ander experiment te zien. Zoals je ziet zit mijn scherm vóór de afdekkap. Daarvoor is het wel nodig dat hij iets hoger is. Het voordeel is dat ik er ook mee kan rijden als ik "open" rijd. De bevestiging is met twee roestvrijstalen beugeltjes van de Praxis die bedoeld zijn voor het ophangen van een glasplaatje aan de muur.

Met twee schroefjes kan ik eenvoudig het scherm verwijderen of verwisselen. Het schermpje staat nog wel erg eigenwijs rechtop en toont niet bepaald aerodynamisch. Vooralsnog (na ± 4000 km) bevalt het nog uitstekend en zal het nog wel even duren voor er een gebogen exemplaar zal worden geknutseld.

Deze week sluit ik af na 290 km te hebben gereden (gem. 31 kmpu).

21 januari 2006

Vrijdag 20 januari

Deze morgen stond er veel wind. Ik had ´m recht in mijn gezicht.
Zonder windscherm zou ik mijn muziekje uit de speakers nog maar nauwelijks kunnen horen, maar nu was het nog steeds rustig genoeg rond mijn oren om met Robby Williams mee te kunnen zingen. "Intensive Care" heet de laatste cd van RW; lekkere muziek voor onderweg!
Plotseling was ik al op school.....Alsof het vanzelf was gegaan. Een bijzonderheid was dat ik vandaag slechts door één auto werd ingehaald.

Dat zelfde gevoel had ik aan het einde van mijn schoolse dag. Ineens waren de kinderen er niet meer en was het tijd om aan het weekend te beginnen. Maar eerst nog even omkleden.

Op mijn school heb ik de beschikking over een douche die slechts zelden door anderen wordt gebruikt. Naast de douchekabine staat een kast waarin een paar handdoeken liggen en ik mijn kleding kan ophangen. Als ik op school aankom in mijn strakke broek, ga ik eerst even douchen en kleed mij om. Ik ben dan fris en fruitig voordat ik aan de koffie begin. ´s Middags kleed ik mij weer om voordat ik weer naar huis fiets.

Dit keer was de wind een kwart slag gedraaid waardoor ik de wind, die vrij hard was, nú van opzij kreeg. In dit soort situaties neem ik soms de alternatieve route via Edam omdat ik dan minder last heb van windvlagen die mij in mijn Limit heen en weer doet schudden. Toch reed ik nu de kortste (standaard) weg naar huis.

Bij de rotonde ter hoogte van Berkhout/Grote Waal kwam een grote stoet auto´s aanrijden.
In principe hebben de fietsers die over een eigen baan over de rotonde rijden voorrang. Omdat deze verkeerssituatie niet echt logisch is ga ik er dus vanuit dat de automobilist mij geen voorrang zal verlenen. De overzichtelijkheid is optimaal; geen enkel opstakel maakt dat ik onzichtbaar zou zijn voor ander verkeer. En nu het hoogtepunt van de dag (?!):

Ik kwam aanrijden en remde bij de rotonde af. De groep van ± 10 auto´s kwam eraan. De eerste (een VW Golf geloof ik) twijfelde en remde toch maar om mij voorrang te verlenen. De achteropkomende auto had daar geen rekening meer mee gehouden en reed bij de VW op de trekhaak. Door het zetje kreeg de voorste auto een aardige duw naar voren en kwam wel erg dicht in mijn buurt. Ik schrok mij een hoedje, week uit en stond in de middenberm stil. De dame van de eerste auto en de chauffeur van de tweede (Peugeot) deden nogal koel. Van de Peugeot was de buper kapot en raakte de radiator vrij vlot zijn koelvloeistof kwijt. De VW was er met de schrik vanaf gekomen (dankzij de trekhaak). Na een kort gesprek kon ik in deze situatie niet veel meer betekenen en ben ik verder naar huis gereden.

19 januari 2006

Woensdag 18 januari


Deze ochtend ging het opstaan, aankleden en wegrijden weer volgens hetzelfde stramien.
Ik gokte erop dat mijn voorruit onderweg niet zou beslaan. Bij regen en mistig weer verwissel ik het ruitje voor een 2 cm breed latje (roerstaafje voor in de verfpot). Het latje houdt dan toch redelijk wat wind uit mijn gezicht en het is beduidend stiller dan zónder latje. Vandaag hield het schermpje zichzelf droog door de hoge rijsnelheid. Op het moment dat ik moest afremmen besloeg het scherm; als ik dan weer iets sneller reed klaarde het weer op.
Het was dus zaak om goed op snelheid te blijven rijden.

Helaas moest ik een aantal keer in de rem. De laatste tijd heb ik vrij regelmatig oponthoud als ik langs het kanaal fiets. Daar liggen regelmatig zandschepen die worden gelost voor het ophogen van de polder. Meestal passeer ik de rode (tijdelijke) stoplichten op passende snelheid, maar als een tractor de weg blokkeert kan ik niet anders dan gewoon een paar minuutjes te wachten.

Na een vermakelijk dagje school waar het onderwerp vaak over de opendag (28 jan) en het eerstvolgende project ging reed ik om 16:15 de poort uit.
Mijn dochter had zaterdag haar gameboy bij mij thuis laten liggen en ik had haar beloofd om het apparaat deze week langs te brengen. Zij woont met haar moeder (mijn ex) in Uithoorn.
Uithoorn is met openbaar vervoer of met de auto slecht berijkbaar. Of het met de fiets beter te doen is, zou deze rit uitwijzen.

De start verliep moeizaam door wegomleggingen en opgebroken wegen in het centrum van Amsterdam. Toen ik eindelijk de Amstel had gevonden ging het beter. Vanaf Oudekerk aan de Amstel de andere oever gekozen en deze weg afgereden tot Uithoorn. Een prima weg, wel smal.
Helaas reed ik op het verkeerde moment op de dijk, want door het forens verkeer leek het meer op file-rijden. Na 70 minuten en ruim 25 kilometer had ik mijn bestemming gevonden.

Na een dikke zoen en een zwaai begon mijn terugreis. Ik besloot via een andere weg terug te rijden. Ik koos de weg naar Amstelveen en reed op eenvoudige wijze steeds rechtdoor. Ik kwam uit bij het Olympisch Stadion en laveerde vervolgens door de stad om uit te komen bij de pont over het IJ. Helaas voelde ik weer een band zacht worden en koos ik een mooi plekje uit op de Nieuwmarkt om weer eens een bandje te verwisselen. Het was de derde lekke band deze week. Na mijn achterband, en linksvoor was het nu rechtsvoor die door een stukje glas was gesneuveld. Veel publiek kwam even kijken naar dat vreemde ding.
Om half acht even een tussenstop in Amsterdam Noord en vervolgens weer door de laaghangende mist naar huis gereden. inmiddels had ik mijn ruitje al verwisseld voor het roerstokje! Moe maar voldaan kroop ik mijn bedje in.




16 januari 2006

Maandag 16 januari (2x lek)

Heerlijk rook het toen ik tegen zes uur in de ochtend wakker werd van de geur van een vers gebakken brood. Ideaal zo´n broodbakmachine.

Vandaag was er nauwelijks (of niet) gestrooid tegen gladheid. Hele stukken reed ik over witte stukken wegdek. Vooral op de open stukken zag de weg er maagdelijk wit uit. Op een gegeven moment voelde ik het tempo een beetje wegzakken; "dat zal dat biertje extra van gisteravond wel zijn" dacht ik. Na 20 kilometer ging ik als een dweil door de bocht en bleek ik een lekke achterband te hebben. Ik parkeerde mn Limit in het gras onder een lantaarnpaal. Ik stond langs het fietspad langs het Noordhollands kanaal ter hoogte van de Weidevennen in Purmerend. In de volksmond wordt deze nieuwe wijk ook wel "scheidevenne" genoemd. Veel huwlijks-problemen alhier zorgen voor een hoog percentage TE KOOP borden in de tuinen.

Er zat nog redelijk veel lucht in de band, en er was kennelijk sprake van een heel klein lekje. Ik kon de boosdoener in de vorm van een splinter of punaise dan ook niet vinden. Hopelijk zou de nieuwe binnenband niet opnieuw lek raken.
Binnen 10 minuten was ik weer onderweg.

Na een gezellige schooldag maakte ik een klein ommetje door Amsterdam Noord voordat ik aan de terugreis zou beginnen. Nú was het mijn stuur die liever links af wilde dan rechtdoor. Dat bleek de tweede lekke band te zijn van vandaag. Dit keer was het inderdaad een groot stuk glas dat in mijn band priemde. Gelukkig heb ik meestal 3 binnenbanden in mijn kofferbak om op dit soort dagen niet voor joker te staan. Gelukkig bleek de 3e band niet nodig te zijn.
Ik merkte onderweg dat ik mijn linker voorband minder hard had opgepomt dan de rechterband; morgen weer even op de juiste druk brengen!




15 januari 2006

15 januari

Het was vandaag weer een superdag om er even lekker op uit te gaan.
De wind maakte het wel erg fris, het zonnetje zorgde voor een vriendelijke aanblik van het landschap. Om drie uur had ik een afspraak in de Wormer en daar wilde ik met de velomobiel naar toe. Het 25 jarig huwlijk van een collega werd gevierd bij "Weromeri".
Na een rondje Hoorn en een tussenstop in Bobeldijk vertrok ik om twee uur richting Purmerend. Dit keer reed ik vanaf het sluisje niet via Neck en Jisp, maar wilde ik de weg via Spijkerboor eens proberen. Wauw, wat een heerlijke racebaan is dat!!!! Prachtig uitzicht links en rechts, veel wandelaars en zo nu en dan een groepje zondag-fietsers. De afstand viel me ook dit keer weer tegen, maar om vijf voor drie parkeerde ik mijn groene monster bij de familie in de tuin (Jaguar-Only). Snel even omkleden achter een boom en naar de receptie gelopen. Daar werden we bediend van een hapje en een drankje; genoeg om de terugweg weer aan te kunnen aanvaarden.
Het was inmiddels donker en de maan blonk als een koperen ploert. Lekker rustig naar huis gefietst.

Deze week heb ik afgesloten met 320 kilometer op de teller (gem 33,4 kmpu).
Morgen gaat de teller weer op nul.

13 januari 2006

Nieuw record

  • Vrijdag de 13e (januari 2005)
  • Amsterdam - Hoorn
  • 35 km
  • 50 minuten
  • gem. 42 kmpu
  • Mooi weer met zonnetje en wind schuin mee
  • Nat wegdek
  • 1x rood stoplicht, 1x wachten voor de spoorbomen (trein)
  • 2 boze fietsers die zich rot schrokken toen ik passeerde
  • Volgens mij kan het sneller!!!!!

11 januari 2006

Woensdag 11 januari

De wekker ging om 5:45, en stiekum nog een keertje omgedraaid. Om zes uur stond ik dan toch naast mijn bed. Brrrrrr het was koud in de badkamer. Mijn snelle pak aangetrokken dat eigenlijk te koud is om gewoon mee rond te lopen, maar voor in de Limit na 500 meter al warm genoeg is. Daarna het brood dat ik gisteren gebakken heb in dikke plakken gesneden en er een plak oude kaas tussen geschoven....mmmmmmm. Na een paar grote slokken Hero FruitOntbijt was ik klaar voor de rit. Om 6:20 reed ik weg.

Veel wind(7 Bf ?) uit ZO-elijke richting betekende dat ik de wind pal tegen had. Daarnaast nog het pissige regentje erbij maakte het tot een slechtweer-rit. Mijn bril moest ik steeds droog vegen om nog iets te kunnen zien. Soms is het dan beter om hem helemaal af te zetten om niet totaal verblind te worden door autoverlichting. Eén keer moest ik kompleet tot stilstand komen doordat ik door de lichten van een achteropkomende auto met verstralers via mijn spiegeltje totaal werd verblind en was gedesorieenteerd. Het is net alsof met dit weer al het verkeer veel haastiger en ongeduldiger is. Vooral de busjes met reclame op de zijkant of andere klusbussen zijn vaak heel irritant. Van bestuurders met normale personenauto´s heb ik slechts zelden last.

Uiteindelijk was ik na 66 minuten op school; een traag ritje. Om 7:45 zat ik aan mijn eerste bakkie koffie in afwachting van wat deze dag mij verder zou brengen.
De kinderen waren moe en hadden weinig zin om iets nuttigs te gaan doen. We moeten allemaal nog een beetje in het schoolse ritme komen. Toch nog maar een paar interessante begrippen laten vallen, maar van een boxplot, frequentie, modus of mediaan leken ze nog nooit gehoord te hebben. Ik heb gelukkig nog iets te doen!

Volgens rooster had ik vandaag les tot half vier. Om vier uur stapte ik de school uit en ben bij (mijn) Sonnetje wezen eten. Zij woont 5 minuutjes fietsen van school. Na een heerlijke maaltijd, een toetje (met veel slagroom) en koffie ben ik daar om 20:30 weer vertrokken.
Dit keer had ik wind mee. Helaas was de wind al behoorlijk geluwd, maar had ik er toch lekker de vaart in. Even zelfs een uitschieter naar 50 kmpu.

Thuisgekomen een lekker biertje getapt (Perfect Draft) en nu klaar om Jiskefet te kijken.

09 januari 2006

Maandag 9 januari


Het was mooi weer, maar wel koud. De temperatuur lag zo rond het vriespunt toen ik de deur uit ging; een mooie gelegenheid om mijn nieuwe bivakmuts (Craft) eens te proberen. Daaroverheen trok ik toch maar mijn muts om mijn voorhoofd en oren nog wat warmer te houden. Meestal heb ik een Buff om mijn nek die ik voor mijn mond en neus kan trekken als het erg koud is, maar dunne bivakmuts voldeed ook prima. Mijn Buff heeft het voordeel dat ik die ook tijdens het rijden zo nu en dan voor mijn mond kan wegtrekken, want anders wordt het zo nu en dan toch een beetje te benauwd.
De wegbeheerders waren kennelijk bang voor grote gladheid want er was behoorlijk zwaar gestrooid. Gelukkig was het lekker rustig op de weg en kon ik zonder oponthoud doorrijden naar school.
Na een enerverende vergaderdag was het weer fijn om de Limit in te stappen voor een snel ritje naar huis. Helaas was het plotseling erg mistig geworden, waardoor het zicht een te hoge snelheid in de weg stond. Toch lag vanaf Purmerend mijn snelheid steeds tussen de 40 en 45 kmpu. Na 53 minuten was ik thuis.
Vlak voordat ik thuis kwam zag ik toevallig Maritta net in haar Quest stappen. Ik had haar opvallende velomobiel wel vaker aan de Geldelozeweg zien staan, maar nu had ik even de gelegenheid voor een kort praatje.
Het was weer heerlijk om na twee weken vakantie weer lekker te kunnen fietsen.

Route Hoorn - Amsterdam

Hier probeer ik de route te beschrijven die ik doorgaans fiets om bij mijn werk te komen in Amsterdam Noord.

Ik fiets de eerste kilometer rustig naar het kruispunt Keern/Provinciale weg (N506), zet mijn sportbril goed, zet een muziekje aan en ga er nog eens goed voor zitten (liggen).
Vervolgens fiets ik via de Berkhouterweg en de Venneweg richting Scharwoude om daar de rotonde over te steken en het verlichte fietspad opdraai dat me naar Oudendijk voert.
Daar moet ik even uitkijken voor kruizend verkeer en vervolg mijn weg over de parallelweg die mij in Oosthuizen brengt. Direct bij de rotonde sla ik nu rechts af (brug over) en rijd dan rechtdoor om op de Beemsterringvaart (Oostdijk) uit te komen.
In Purmerend aangekomen sla ik links af (brug) en vervolgens 2x rechts (weer een brug). Dan meteen naar links en volg nu de weg-fietspad-weg langs het Noordhollands kanaal tot aan Amsterdam. Nadat ik onder de A10 doorkom verandert de weg in een smal kronkelend fietspad dat langs het Boven-IJ ziekenhuis loopt en uitkomt bij het "Kippebruggetje"(sluisje) die ik linksaf oversteek. (Als je op dit punt rechts aanhoudt en het water links van je houdt kom je uit bij de pont achter het centraal Station). Het laatste stukje volg ik de weg en het fietspad en kom bij mijn school uit.

Wetenswaardigheden over deze route:

Afstand: 34,5 km
Normaal: 60 minuten
Record:51 minuten
1 kruizing met stoplichten (Keern)
60 tot 70 % onverlicht (Beets-Purmerend, Purmerend-Landsmeer)
10 km zonder belijning op de weg (Oosthuizen-Purmerend)
5 km slecht wegdek (Purmerland-Landsmeer), dus ook bijna 30 km zeer goed wegdek
Zeer autoluwe route; gemiddeld kom ik op deze route totaal tussen de 5 en 10 auto´s tegen (ik vertrek om 6:30 van huis).

08 januari 2006

Morgen weer aan het werk.

Vandaag de laatste rustdag voor mijzelf, maar ook de Limit heeft de laatste twee weken niet veel beweging gehad. Dus zojuist de banden weer even op spanning gebracht, de accu op de lader gezet, nieuwe batterij in de Mp3 speler en mijn muts en handschoenen klaargelegd om morgen snel weg te kunnen rijden. Ook de remmen even goed afgesteld omdat ik de laatste tijd merkte dat bij hard remmen ik wat meer naar rechts toe trok.
Normaal gesproken stap ik om 6:30 de deur uit en rijd ik een klein uurtje later de poort van de school binnen. Morgen mag ik een half uurtje langer blijven liggen ivm een studiedag. Nog even een dagje zonder kids om weer een beetje rustig aan op gang te komen.

De deur tot deur afstand is via de kortste route 34,5 km. De langere variant is slechts 1 ½ km langer, maar in sommige omstandigheden toch sneller. In een later bericht zal ik de routes verder beschrijven. Mijn bestemming is mijn school in Amsterdam-Noord waar ik drie dagen in de week als wiskundedocent werk. Twee dagen in de week werk ik dichter bij huis (Bobeldijk, 4km). Voor mijn woon-werk verkeer leg ik dus wekelijks zo´n 230 km af.
Zo nu en dan kom ik een andere velomobiel rijder tegen, maar tijd voor een gezellig gesprek zit er meestal niet in. Toch zou ik het wel gezellig vinden om zo nu en dan weer een (velomobiel)tochtje te rijden. Eerst de winter maar weer even afwachten.

07 januari 2006

Ooit van een Velorex gehoord?

Dit kan je toch ook wel bijzonder noemen. Normaal gesproken valt mijn Limit toch al behoorlijk op; niet in de laatste plaats door de opvallende kleur. Maar vandaag even niet!
Op een zomerse dag in 2005 (3 september) was er in Opmeer een bijeenkomst van de Nederlandse tak van de Velorex-club en ik ben daarheen getogen om kennis te nemen van deze bijzondere autootjes. Apart was het zeker!
Ik houd het toch maar bij mijn eigen karretje.
Rare jongens die Velorexen!!!!

Overzicht van 2005

Even een overzicht van mijn belevenissen van het afgelopen jaar.

25-jun-05 Limit gekocht in Doorn van Robert Zondervan.
De km stand was toen slechts 2400 km.
Mijn Flevo-Alleweder is snel daarna verkocht en rijdt nu rond in Friesland.

1-jul-05 Km teller op 0 gezet.

De zomervakantie was een mooi moment om een aantal verbeteringen aan te brengen.
Inmiddels zijn de volgende aanpassingen gedaan:

Speakertjes voor afspelen mp3-speler, radio of md speler.
Nieuw "Ventisit" matje.
Gaten in zitting geboord voor ventilatie en afvoer van vocht.
12 Volt accu ingebouwd, claxon en verlichting veranderd.
Led verlichting vóór en achter voor veel beter zicht in het donker.
Extra aansluitpunt voor 12 V apparaat ingebouwd.
Binnenverlichting met schakelaar.
Windschermpje van plexiglas gemaakt (prototype).

Inmidels ben ik een half jaar verder en staan er 5400 kilometers op de teller.
Maar helaas niet zonder pech:

Door een foutieve uitlijning versleten de voorbanden toch wel erg snel.
Na diverse pogingen om de sporing te verbeteren ben ik nu eindelijk tevreden.

Een frontale botsing met een fietser bleek niet voldoende om een kras te veroorzaken in de taaie constructie van de Carbon Limit. Van de fiets was slechts het stuur verbogen, en van enig lichamelijk letsel was al helemaal geen sprake. Toch wel erg geschrokken.

Tijdens een ritje op een koude winterdag bleef het freewheel "kleven". Eerst dacht ik aan een afgelopen ketting, maar dit had ik nog nooit meegemaakt. Het mechaniek in het freewheel was waarschijnlijk door de combinatie koude en vervuiling vast komen te zitten waardoor er geen overbrenging meer mogelijk was. Een goede schoonmaakbeurt en een druppeltje olie loste het probleem op. Wel moest ik die dag een uur, met de velomobiel aan de hand, naar huis LOPEN!

Natuurlijk veel meer beleefd, maar voor het overzicht is dit nu even voldoende.

Mikey Bikey online

Eigenlijk tijd om naar bed te gaan, maar toch nog even proberen op deze makkelijke manier een weblog op te stellen...
En kijk... Het werkt!