23 februari 2007

week 8 Vakantie !!!

Hè, hè, eindelijk is het dan zover. Eindelijk een weekje vakantie. Ik moet zeggen dat ik er wel aan toe ben. Op school waren de kinderen, maar ook mijn collega's een stuk minder gezellig dan normaal. We zijn er kennelijk erg aan toe.
Vandaag op mijn gemakkie naar huis gefiets, maar zag dat mijn metertje desondanks steeds rond de 45 kmpu stond. Na 55 minuten was ik al weer thuis. Omdat ik de hele week nog niet op de schaatsbaan ben geweest zal ik me vanavond nog een uurtje in het zweet gaan werken. Daarna moet ik mijn tas nog inpakken voor een weekendje Dwingeloo. Wanneer begint de vakantie nu egenlijk écht?

Deze week:

afstand:

week 8 Vakantie !!!

Hè, hè, eindelijk is het dan zover. Eindelijk een weekje vakantie. Ik moet zeggen dat ik er wel aan toe ben. Op school waren de kinderen, maar ook mijn collega's een stuk minder gezellig dan normaal. We zijn er kennelijk erg aan toe.
Vandaag op mijn gemakkie naar huis gefiets, maar zag dat mijn metertje desondanks steeds rond de 45 kmpu stond. Na 55 minuten was ik al weer thuis. Omdat ik de hele week nog niet op de schaatsbaan ben geweest zal ik me vanavond nog een uurtje in het zweet gaan werken. Daarna moet ik mijn tas nog inpakken voor een weekendje Dwingeloo. Wanneer begint de vakantie nu egenlijk écht?

Deze week:

afstand: 245 km
gemiddeld: 36 kmpu
maximum: 56 kmpu

22 februari 2007

Woensdag 21 februari (eenden en honden)

Maandag ochtend was het een beetje heiig toen ik van huis ging. De laaghangende bewolking werd echter steeds dichter. Voorbij Oosthuizen moest ik alle zeilen bijzetten om nog iets te kunnen zien in het donker. Op een gegeven moment kon ik nog net het licht van de volgende lantaarnpaal zien (50 meter). Op de weg kon ik maar 20 meter(?) voor mij uit kijken. Dus bril af en een iets meer rechtopzittende houden. Voorbij Edam kon het gas er weer op. De Purmer ligt kennelijk net iets lager waardoor daar de temperatuur nèt iets lager is (?!?!?).

De terugweg ging lekker vlot. Voorbij Middelie kwam een Alu Alleweder mij in het vizier. Ik denk dat het de collega van Kees was die kennelijk het grijze dekje voor een nieuw en geel dekje heeft vervangen. Tijd om daarbij stil te staan had ik niet, want in de verte doemde al mijn volgende prooi op. Voorbij Oudendijk stoof ik met een gangetje van 55 kmpu Kees in zijn Mango voorbij. .....En daar geniet ik dan van!!!!(sorry Kees).

Woensdagochtend werd ik weer voor het eerst dit seizoen geconfronteerd met eenden op de weg. Tot drie keer aan toe moest ik remmen of uitwijken voor de verliefde beesten die hun territorium wilden uitbreiden met "mijn" fietspad. Ook 's avonds (23:00) kwam ik weer een stel eendachtigen tegen; goed opleten dus!

En opletten was geboden want plotseling doemde in een bocht een reflectered vest op. Het was waarschijnlijk een van de weinige bewoners van de Zesstedenweg die nog even de honden aan het uitlaten was. Een flinke ruk aan mijn stuur was nodig om de de grootste, herderachtige hond te ontwijken. De twee honden blaften er luid op los en probeerden de achtervolging in te zetten terwijl de bazin de beesten tot de orde schreeuwde. In mijn achteruitkijkspiegel zag ik alleen nog maar duisternis.
Vlak voor Hoorn aan de Hulk (=straatnaam) loopt mijn fietsweg tussen twee campings door. Oók daar weer een man met een hond.....geen problemen gelukkig. Maar twee honderd meter meter veder was het opnieuw raak. Opnieuw een duidelijk oplichtend/ reflecterend vest en twee loslopende honden. Wéér een grote en een kleine hond. Dit keer moest ik vol in de remmen toen de beesten vlak voor mij opdoemden. Met slippende banden kwam ik tot stilstand en stond ik oog in oog met een Leonberger. Het mooie beest keek me even vreemd aan en sloeg toen alsnog op de vlucht. Na een kort praatje met de eigenaar van de honden kon ik mijn tocht weer voortzetten. Achter mij werden de honden door de baas weer tot de orde geroepen.
Om kwart over elf was ik weer thuis. Nog even Pauw en Witteman gekeken en toen toch maar naar bed.


18 februari 2007

Week 6 en 7

Bijna was het er vandaag wéér niet van gekomen om een bericht achter te laten, maar ik heb nu toch nog even de tijd om de blog even bij te werken.

Vorige week heb ik niet zo veel beleefd op het fietspad.
Geen noodstop, geen lekke banden, geen opvallend slecht weer, geen juigende mensen langs de route en ook heb ik geen vreemde of onbekende velomobielen langs zien komen.
Je zou kunnen zeggen......SAAI.
Ook Arie was elke ochtend weer van de partij. Vrijdag reed hij met het gezin net de rotonde bij Oosthuizen af toen ik hem tegemoet kwam. Quest met kinderaanhanger (met kind?) en zijn vrouw in de Mango erachteraan. Omdat we elkaar altijd in het donker passeren is er van oogkontakt weinig sprake. Meestal roep ik wel iets in de trant van HOI of HAI, of toeter even, maar heb nog nooit iets terug gehoord. Waarschijnlijk heeft hij mij ook nog nooit gehoord vermoed ik. Met de langerwordende dagen kunnen we elkaar tenminste weer eens zien!

Vorige week zondag had ik eindelijk weer eens tijd om de schaatsbaan op te zoeken. Ondanks de drukte kon ik toch redelijk vooruit komen. Helaas viel ik op het rechte stuk zomaar ineens voorover op het ijs. Waar ik nu over gestruikeld was bleef onduidelijk; feit was dat ik plat op mijn buik een paar meter vooruit schoof. Nonchalant stond ik weer snel op en klopte snel het ijs van mijn buik. Ik was zacht (buik met iets te veel rolletjes) terechtgekomen dus kon mijn rondjes gewoon afmaken. Thuis gekomen begon ik iets van spierpijn in mijn linker borst te voelen. De pijn werd echter snel erger en de volgende dag kon ik slechts rollend mijn bed uit komen. Hoesten en niezen deed enorm veel pijn, maar fietsen ging zonder problemen. Echter het uitstappen ging niet zonder de nodige gvd's.
Om een beetje bij te komen besloot ik woensdag de bus te nemen naar Amsterdam.
Vrijdag middag ben ik vrijwel direct na mijn laatste lesuur vertrokken en via mijn oude route langs het kanaal naar Purmerend gereden. De hobbels en kuilen op een stuk van een paar kilometer zijn alleen nóg dieper en groter geworden, waardoor lekker doorrijden eigenlijk niet kan. Voorlopig rijd ik daarom maar weer mijn andere route via Edam. Helaas mis ik daardoor wel de prachtige weg over de de Beemsterdijk. Ondanks dat de wind van opzij kwam kon ik even lekker doortrekken en reed van Purmerend tot Oosthuizen constant boven de 50 kmpu.

Gelukkig is de kneuzing inmiddels vrijwel verdwenen en heb ik vandaag (zondag) opnieuw lekker kunnen schaatsen met een aantal rondjes in de 40(Sec).
De komende week is het even doorbijten, maar dán is daar de vakantie weer.
Ik ben er wel aan toe!!!!

Vorige week:
Afstand: 245 km
Gemiddeld: 37 kmpu
Maximum: 48 kmpu

Deze week:
Afstand: 165 km
Gemiddeld: 36 kmpu
Maximum: 56 kmpu

04 februari 2007

Week 5

Het was een vreemde week op de weg.

Maandag kwam de wind uit het westen....op zich niets vreemd aan.
's Ochtend was het net een beetje westnoordwest, en 's avonds was de wind iets gedraaid naar westzuidwest. Dat resulteerde in een dag met een buitengewoon hoog gemiddelde (75 km in 1:55, dwz 39 kmpu gem.).

Woensdag was het mistig, nevelig en kreeg ik veel veel motregen op mijn bril.
Vooral op de terugreis vanuit Amsterdam bleek ik door verschillende medeweggebruikers even niet te bestaan. Diverse gevaarlijke situaties waarbij er een noodstop noodzakelijk was deed mij steeds bozer worden. Desondanks heb ik mij beheerst en heb NIET gevloekt. Wél was mijn accu aan een vervroegde reunie met het stopcontact toe na het uitbundige getoeter tijdens mijn ritje.
Bij thuiskomst toch nog maar even om mijn mobiel heel gewandeld om te controlleren of er iets mis was met mijn zichtbaarheid, maar dáár was niets mis mee.

Vrijdagochtend zowaar weer eens een lekke band, maar daarna toch weer lekker doorgefietst.

Deze week:

Afstand: 241 km
Gemiddelde: 35 kmpu
Maximum: 52 kmpu

Onderweg:

1x Arie (maandagochtend).
1x gele Mango (met belettering aan onderrand) aan de overkant van het kanaal (maandagochtend).
1x gele Quest over de Slachterslaan (Berkhout) dinsdag om 11:15.
Tweede lekke band van dit schooljaar: eerste lek links-voor na ongeveer 5000 km (Primo).