Heerlijk rook het toen ik tegen zes uur in de ochtend wakker werd van de geur van een vers gebakken brood. Ideaal zo´n broodbakmachine.
Vandaag was er nauwelijks (of niet) gestrooid tegen gladheid. Hele stukken reed ik over witte stukken wegdek. Vooral op de open stukken zag de weg er maagdelijk wit uit. Op een gegeven moment voelde ik het tempo een beetje wegzakken; "dat zal dat biertje extra van gisteravond wel zijn" dacht ik. Na 20 kilometer ging ik als een dweil door de bocht en bleek ik een lekke achterband te hebben. Ik parkeerde mn Limit in het gras onder een lantaarnpaal. Ik stond langs het fietspad langs het Noordhollands kanaal ter hoogte van de Weidevennen in Purmerend. In de volksmond wordt deze nieuwe wijk ook wel "scheidevenne" genoemd. Veel huwlijks-problemen alhier zorgen voor een hoog percentage TE KOOP borden in de tuinen.
Er zat nog redelijk veel lucht in de band, en er was kennelijk sprake van een heel klein lekje. Ik kon de boosdoener in de vorm van een splinter of punaise dan ook niet vinden. Hopelijk zou de nieuwe binnenband niet opnieuw lek raken.
Binnen 10 minuten was ik weer onderweg.
Na een gezellige schooldag maakte ik een klein ommetje door Amsterdam Noord voordat ik aan de terugreis zou beginnen. Nú was het mijn stuur die liever links af wilde dan rechtdoor. Dat bleek de tweede lekke band te zijn van vandaag. Dit keer was het inderdaad een groot stuk glas dat in mijn band priemde. Gelukkig heb ik meestal 3 binnenbanden in mijn kofferbak om op dit soort dagen niet voor joker te staan. Gelukkig bleek de 3e band niet nodig te zijn.
Ik merkte onderweg dat ik mijn linker voorband minder hard had opgepomt dan de rechterband; morgen weer even op de juiste druk brengen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten