Deze morgen stond er veel wind. Ik had ´m recht in mijn gezicht.
Zonder windscherm zou ik mijn muziekje uit de speakers nog maar nauwelijks kunnen horen, maar nu was het nog steeds rustig genoeg rond mijn oren om met Robby Williams mee te kunnen zingen. "Intensive Care" heet de laatste cd van RW; lekkere muziek voor onderweg!
Plotseling was ik al op school.....Alsof het vanzelf was gegaan. Een bijzonderheid was dat ik vandaag slechts door één auto werd ingehaald.
Dat zelfde gevoel had ik aan het einde van mijn schoolse dag. Ineens waren de kinderen er niet meer en was het tijd om aan het weekend te beginnen. Maar eerst nog even omkleden.
Op mijn school heb ik de beschikking over een douche die slechts zelden door anderen wordt gebruikt. Naast de douchekabine staat een kast waarin een paar handdoeken liggen en ik mijn kleding kan ophangen. Als ik op school aankom in mijn strakke broek, ga ik eerst even douchen en kleed mij om. Ik ben dan fris en fruitig voordat ik aan de koffie begin. ´s Middags kleed ik mij weer om voordat ik weer naar huis fiets.
Dit keer was de wind een kwart slag gedraaid waardoor ik de wind, die vrij hard was, nú van opzij kreeg. In dit soort situaties neem ik soms de alternatieve route via Edam omdat ik dan minder last heb van windvlagen die mij in mijn Limit heen en weer doet schudden. Toch reed ik nu de kortste (standaard) weg naar huis.
Bij de rotonde ter hoogte van Berkhout/Grote Waal kwam een grote stoet auto´s aanrijden.
In principe hebben de fietsers die over een eigen baan over de rotonde rijden voorrang. Omdat deze verkeerssituatie niet echt logisch is ga ik er dus vanuit dat de automobilist mij geen voorrang zal verlenen. De overzichtelijkheid is optimaal; geen enkel opstakel maakt dat ik onzichtbaar zou zijn voor ander verkeer. En nu het hoogtepunt van de dag (?!):
Ik kwam aanrijden en remde bij de rotonde af. De groep van ± 10 auto´s kwam eraan. De eerste (een VW Golf geloof ik) twijfelde en remde toch maar om mij voorrang te verlenen. De achteropkomende auto had daar geen rekening meer mee gehouden en reed bij de VW op de trekhaak. Door het zetje kreeg de voorste auto een aardige duw naar voren en kwam wel erg dicht in mijn buurt. Ik schrok mij een hoedje, week uit en stond in de middenberm stil. De dame van de eerste auto en de chauffeur van de tweede (Peugeot) deden nogal koel. Van de Peugeot was de buper kapot en raakte de radiator vrij vlot zijn koelvloeistof kwijt. De VW was er met de schrik vanaf gekomen (dankzij de trekhaak). Na een kort gesprek kon ik in deze situatie niet veel meer betekenen en ben ik verder naar huis gereden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten