Ik heb deze week weer lekker kunnen doortrappen. Ik heb het erg druk gehad met van alles en nog wat. Op school zijn de praktijkexamens in volle gang. Doordat er veel docenten zich ziek hebben gemeld betekent dat dus zo nu en dan een invaluurtje voor de overgebleven docenten, zodat de kinderen toch zo nuttig mogelijk op school kunnen blijven. Ik kijk uit naar de volgende week. Ik merk dat ik regelmatig erg moe ben.
Maandag , woensdag en vrijdag zijn de dagen dat ik altijd met de limit naar Amsterdam fiets. Maandag ochtend kwam ik Arie ook weer in zijn Quest tegen. Hij had de vaart er weer behoorlijk in. Regelmatig komen wij elkaar op een fietspad tegen en passeren elkaar in tegenovergestelde richting. Ik heb altijd het idee dat Arie mij sneller passerd dan ik, terwijl ik er toch van uit ga dat wij ongeveer met dezelfde snelheid rijden. Maandag middag was het druk op de weg. Veel fietsers, sommige zelfs met blote benen! Ik reed Hoorn binnen en moest plotseling weer eens een noodstop maken. De neus van de Limit zocht het asfalt op en de achterkant kwam bijna los! Mijn schooltas schoof naar voren en… ik stond stil. De auto die mij voorrang moest geven stond inmiddels ook stil. Ik hen een hekel aan dit soort chaffeurs die met een noodgang aan komen rijden en dan pas op het laatste moment in de remmen gaan. Je schrikt je een rolberoerte! Met een vriendelijk gebaar wuifde hij naar mij en liet mij voor gaan. Ik kon niet veel meer uitbrengen dan GRMDGGVD en probeerde in de hoogste verzet weer op gang te komen en dacht opnieuw GRRRGGGVD. Honderd meter verder moest ik weer stoppen voor een stoplicht. Bij het optrekken ging er iets mis… de ketting knalde er tijdens het optrekken met een grote knal af. SHIT. Kennelijk was mijn ketting óók erg geschrokken van de noodstop. Omdat ik bijna thuis was besloot ik de laaste kilometer maar naast het groene geval naar huis te wandelen. Ik hoop dat niemand me heeft gezien! Ik schaam me dood.
Bij een Limit is de ketting totaal weggewerkt en kost het erg veel tijd om een afgelopen ketting er weer omheen te krijgen. Het meeste werk zit in het verwijderen van de afdekstroken die aan de onderkant zijn vastgeschroefd met inbus boutjes. Een stuk of 50 schat ik. Gelukkig is het mij nog nooit onderweg gebeurd, want dan sta je wel een uurtje te schroeven. Thuis gaat het een stuk sneller mbv een bitje en een accuboormachine.
Omdat het mooi weer was en ik nu toch met de ketting bezig was, heb ik deze ook meteen een grote beurt gegeven. Eerst schoongemaakt en daarna lekker gesmeerd. Alles loopt en draait weer als een zonnetje. Een nuttige klus.
Op dinsdag en donderdag werk ik als chef buitendienst op de Dierenbegraafplaats “De Stille Weiden” in Bobeldijk. Harken, spitten, snoeien en kuilen graven zijn mij niet vreemd. Samen met mijn vader runnen wij dit bedrijfje. Voor mij is dit een leuke afwisseling (in combinatie met mijn school).
Dinsdagmiddag zag ik in de verte zowaar een witte Mango (?) vanaf Berkhout aan komen rijden over de Slachterslaan. Wie was dat? En dat was nog niet alles…Om een uur of zes zag ik opnieuw een velomobiel vanuit dezelfde richting aan komen. Het was nu een witte Quest. Ik heb de bestuurder die richting Spierdijk reed nog even gedag gezegd tijdens het voorbijrijden. Wie was dat?
Woensdag was het een normaal heen en weertje Amsterdam. Geen nieuws.
Donderdagavond ben ik ipv vrijdagochtend naar school gefietst. Ik had een licht briesje in de rug en de weg voor mij was leeg. De snelheid liep op tot ongekende hoogte. Ik ga mijn ketting vaker smeren! Uiteindelijk bleef de meter bij de 58 kmpu steken. Ik denk dat ik minstens een half uur de snelheid boven de 50 heb gehouden. Wat een kick geeft dat….wauw. Wel kwam ik onderweg nog een klein hobbeltje tegen. Vlak voor Edam vloepte daardoor mijn korte ketting er vanaf. Gelukkig was dit mankement binnen een minuut weer gefixed en kon ik weer aanzatten tot grote snelheden. Dit was de derde keer dit jaar dat deze (secundaire)ketting er vanaf gleed.
Vrijdagmiddag heb ik samen met een paar collegas nog even een biertje/ wijntje gedronken om de vakantie in te luiden. En dat voel je als je naar huis rijd!!!!!!!!!!
De wind was hard en waaide precies in tegenovergestelde richting. Pffffffft dit is afzien dacht ik. Gelukkig toch nog thuisgekomen, maar meer wil ik daar niet over zeggen.
Het mooiste ritje ritje van de week reed ik op zondag. Na een dagje tuinieren in mijn eigen tuin, kreeg ik het ´s avonds plotseling op mijn heupen. Om negen uur vertrok ik voor een nachtelijk tochtje. Alle zondagsrijders waren van de weg af en de zon was net onder toen ik bij het IJselmeer aankwam. Ik besloot om over de IJselmeerdijk naar Enkhuizen te rijden. De lucht werd steeds dieper blauw en de smalle maansikkel lachte mij toe. Een prima parcours om het bochtenwerk te oefenen. Nadat ik Enkhuizen had gepasseerd ben ik over de dijk verder gereden naar Andijk. Vanaf Wervershoof ben ik toen weer binnendoor naar huis gereden. Om half elf stond de Limit weer onder zijn afdekje uit te blazen. En ik was weer voldaan.
De weekgegevens:
295 km
36,3 kmpu (weekgemiddelde)
58 kmpu (maximum)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten