inhaalsyndroom

Opnieuw weer een heerlijke ochtendrit.
Zoals meestal vertrok ik ook vandaag rond half zeven van huis.
Het was nog lekker donker! Ik vind het heerlijk om in het donker te rijden. Over twee weken zal het echter weer licht zijn rond deze tijd.
Het gras was nog bedekt met een laagje ijs, de meter gaf -2 aan, maar dit vormde geen belemmering om zonder kap te rijden.

Iets voorbij Oosthuizen voegde een brommerrijder voor mij in. Ik moest even flink aan de bak om in zijn kielzog te komen, maar uiteindelijk kon ik aanpikken. Tot Edam lag de snelheid steeds rond de 48 kmpu. Door het stadje moest ik even wat ruimte laten, maar op het fietspad begon mijn inhaalslag. Ik had zo'n 200 meter goed te maken, en beetje bij beetje kroop ik dichterbij.
Ik koos voor de meest lastige optie: erop en erover. Vlak bij Katwoude ging ik er voorbij en wist de scooter tot in Amsterdam Noord voor te blijven. Ik denk dat ik maar weer eens een psycholoog ga opzoeken om over mijn inhaalsyndroom te praten.
Net als vorige week had ik vlak voor mijn school om 7:24 uur weer een ontmoeting met de Haai.

Mijn eerste eenden pulletje gespot

Vandaag zag ik het eerste jonge eendje in de Purmerringvaart zwemmen. Samen met zijn moeder, maar nog zonder broertjes en zusjes.
En wat was het deze ochtend schitterend: prachtige zonsopkomst, beetje nevel over het water, prachtige kleuren, ....Helaas had ik (óók) mijn fototoestel niet bij me.

Vanmiddag met een windkracht 4 tot 5 schuin in de rug zoemde ik naar huis met een heerlijke snelheid. Deze week de normale 240 km gereden. Erg veel wind, en meestal tegen. Afgelopen maandag spande de kroon, met in de ochtend windkracht 6 tot 7 tegen, en op de terugweg opnieuw tegen.

De laatse tijd houden zich veel witte ganzen zich op aan de rand van het Dwaalpark (Hoorn).

De groep is vaak ook te zien op de parkeerplaats langs de A7 vlak voor de afslag Hoorn.

Vandaag liepen er een aantal eigenwijze ganzen over de Venneweg.

Er kwam een kleine oude auto aanrijden die bij het zien van de ganzen extra gas gaf en frontaal op een gans inreed. Er was genoeg ruimte om het dier te ontwijken en in de weide omtrek geen verkeer te zien. Wat een idioot. Ik was geschokt en bedroefd.

Als goedmakertje zag ik deze ochtend voor het eerst dit jaar een groepje van drie lepelaars in de buurt van Middelie. Eerst zag ik er twee in de ondiepe sloot staan, en vervolgens werd ik verrast door een vliegend exemplaar die zo'n 200 meter met mij meevloog. Wat mooi toch weer.

Zaterdag 21 maart, Rondje IJsselmeer

Na een bijzonder drukke (vrij)dag, waarbij een aantal vervelende mededelingen van onze directeur tot veel emotie leidde, was het tijd voor ontspanning.
Het weekend werd ingeluid met een gezellige borrel en veel gelach met een paar vrienden. Uiteindelijk was het 03:00 uur voordat ik mijn bed weer tegenkwam.

Vijf uur later was ik al weer bezig met de correctie van de Kader-toets van mijn 4e klassers. Het resultaat stemde mij gelukkig. Inclusief het fantastische weer kreeg ik promp zin om een flink eind te gaan fietsen.


Korte broek, een Craft T-shirt en een paar sokken zou genoeg moeten zijn voor deze stralende dag. Min of meer op de bonnefooi besloot ik om nu eindelijk eens een rondje rond het IJsselmeer te gaan maken. Ik stond er verder niet bij stil over hoe ver het zou zijn.
Ik schatte de wind zo tussen de windkracht 3 tot 4 uit westelijke richting. Ik vertrok om 11:15 uur en besloot de route met de klok mee te rijden.


Op de Afsluitdijk besloot ik toch maar even wat proviant in te slaan. Aldaar (bij het benzinestation) kreeg ik genoeg aandacht en werden er diverse foto's gemaakt rond de Quest. Ook waren de twee Lotus-KitCars en een Lotus Elise en een oude Jaguar behoorlijk populair bij de fotografen.
De dijk ging in vliegende vaart. Steeds rond de 47 tot 50 kmpu. Vanaf nu ging de wind meer van opzij blazen, maar was allerminst storend. Wat een rust om mij heen. Zo nu en dan wat racefietsers, af en toe een auto en verder alles leeg en kaal. Bij Lemmer kwam ik weer even in de bewoonde wereld terecht en nam promp een verkeerde afslag. De weg door de Noordoostpolder was het meest saaie stuk van de route. Nog even over de Ketelbrug en dan aansluiten op de bekende weg Lelystad-Swifterband-Dronten. Op de houtribdijk bleef ik achter de dijk behoorlijk uit de wind. Ook de zon scheen nog nét hoog genoeg om mij nog een beetje warmte te geven.
Uiteindelijk was ik om half zeven weer thuis.
Het einde van deze prachtige rit.

Rondje IJsselmeer

Vandaag 225 km gefietst.
Hoorn Afsluitdijk Lemmer Ketelbrug Houtribdijk Hoorn
Super dag.
Later meer

Drukte op de weg

Maandag was een dagje zonder leerlingen.
Het Clusius College had voor al zijn personeel een studiedag georganiseerd.
De verzamelplaats was het AZ stadion. Daar werden we ontvangen met koffie en gebak, hebben we onze luxe lunch genuttigd en vond de afsluitende borrel plaats. Tussen die drie gangen was ik ingedeeld bij een excursie naar Corn. Bak in Assendelft en nam deel aan twee workshops op onze locatie in Castricum. Corn. Bak is een Bromelia kwekerij. In Assendelft worden er nieuwe varianten ontwikkeld en zaad opgekweekt. De meeste zaailingen worden naar China verscheept, waarna de volwassen planten uiteindelijk toch weer in Aalsmeer terecht komen. ik was onder de indruk van de high tech en de organisatie van het bedrijf.
Corn Bak is verantwoordelijk voor ruim 50% van de Bromelia handel (wereldwijd).

Alles bij elkaar was het een bijzonder geslaagde dag.

Dinsdag dus weer in de vroege ochtend met wind mee naar Amsterdam. En het was druk op de weg. Veel fietsers! Het heerlijke weer lokte veel wielrenners op de weg. Sommigen met korte broek of korte mouwen. Brrrrr dat vond ik toch wel erg optimistisch. Vlak voordat ik de laatste bocht aanstuurde om bij mijn school aan te komen zag ik een Haai opdoemen. Het was de Shark Quest van John Dankers. Even gezwaaid! Bij mijn retourrit had ik volle bak wind tegen. Toch zat de vaart er in, zeker toen ik in de verte iets geels zag. Kees Schouten haalde ik in volle vaart (50 kmpu) in ter hoogte van het windmolenpark Oudendijk.

Kerksloot, Bobeldijk/Berkhout 11 en 12 maart

De Kerksloot vanaf Bobeldijk bekeken op woensdag en donderdag.

Rechts de Dierenbegraafplaats, in de verte de kerk van Berkhout met daarachter de windmolens die langs de Lijsbeth Tijsweg (en N243) staan.

Tussen de tweede en derde windmolen (vanaf links) zijn net de windmolens tussen de A7 en de N247 (bij Oudendijk) te zien. Links een stukje van ons schapenveld en daarachter het grote veld met lucerne.

Venneweg, Koggenland

Vandaag na een erg natte dag toch droog naar huis kunnen rijden. Zelfs de zon kwam zo nu en dan tijdens de rit even om de hoek kijken. Langs de Venneweg is vorige week een rij enorme bomen gekapt. Deze bomen zorgden regelmatig voor overlast aan het naast en ondergelegen fietspad. Eerder schreef ik over de gladheid van dit fietspad door afgevallen bladeren. Ook viel er regelmatig een grote tak uit de boom als het wat harder begon te waaien. Kennelijk was de gemeente het nu zat en heeft besloten tot rigoreuze maatregelen.

Ik vind het jammer, want het ziet er nu wel erg kaal uit. Maar ik neem aan dat er spoedig nieuwe bomen aangeplant zullen worden. Op de foto's zie je dat de situatie nu lekker overzichtelijk is geworden.

Eindelijk: de Zon

Daar is hij dan.

Dit jaar de eerste zonsopkomst vanuit de Quest.

Maandag 9 maart, 7:25 uur, Het Schouw (tussen Broek in Waterland en Amsterdam).

Officieel is de zon al om 7:09 opgekomen,

maar had ik het kennelijk te druk met opletten en sturen.

Laatste dag van de week

Vrijdagochtend had ik voor de verandering wind mee.
Ontspannen reed ik in de vroege ochtend naar school. Het enige obstakel dat ik deze ochtend tegen kwam was de spoorwegovergang bij Oosthuizen, waarvan deze foto.
Verder was de weg nat en miezerde het wat. Ondanks dat het nog steeds niet echt warm is, lijkt het wel alsof ik met een isolerende kleding laag minder toe kan. Het gevoel van de lente is kennelijk ook tussen mijn oren terecht gekomen. In ieder geval zal ik volgende week een setje koelere kleding aantrekken.

De vrijdag was (weer) een hectische dag op school. Ook bij de kinderen lijkt de lente in de bol geslagen te zijn. Paringsrituelen als haren trekken, stompen en elkaar krabben (tot bloedens toe) lijkt deze dag wel de norm. Ook heerst er in een aantal klassen een soort van nesteldrang; de vloer van het lokaal wordt gerestiled met proppen papier, drinkflesjes, etens resten, elastiekjes, afgebroken pennen en potloden en verder alles wat voor handen is. De geur van babyolie, odorex de nieuwste Burberry lucht, vers gebakken hamburgers en het geluid van schreeuwende pubers en huilende meisjes vult de gangen van het gebouw. Diverse docenten zien het niet meer zitten en overwegen om het laatste lesuur de leerlingen af te schepen met een thuiswerk opdracht. Zucht.....eindelijk rust!

Eindelijk tijd voor een borrel. Heerlijk Helder Heineken, toast met mozarella tapenade, zalm of eiersalade en een reuze bak met zoute pinda's.
Na gezellige verhalen en interessante wetenswaardigheden van diverse collega's was het pas na zeven uur dat we de schooldeur achter ons dicht trokken. Het was een heerlijke rustige fietsavond. Met een redelijk gangetje reed ik naar huis tot ik plots iets zag bewegen. Deels verblind door mijn tegenliggers besloot ik vol in de rem te gaan. De man in donkere kleding en met herdershond heb ik op een rustige manier uitgelegd dat hij voor mij nauwelijks zichtbaar was en hem diverse tips gegeven. Begripvol knikte hij en stond mij in vriendelijk Volendams te woord.

Deze week: 240 km met een gemiddelde van 36, 5 kmpu (inclusief in en uitparkeren).

No comment

Fietsersbond om de hoek

Woensdag en donderdag zijn de dagen dat ik in Bobeldijk op "De Stille Weiden" aan het werk ga.
Op deze dagen maak ik dus wel heel weinig kilometers met de Quest; 4 km enkele reis. Vandaag kwam de wind hard in mij zij, (van uit het zuiden, beetje oost) en werd ik flink door de war geschut.

Mijn werkzaamheden op de Dierenbegraafplaats bestaan uit al het "buitenwerk".
Dat wil zeggen dat ik er voor zorg dat de begraafplaats er altijd netjes verzorgd uit ziet. Zelfs in de winter heb ik altijd genoeg werk om me twee dagen in de week niet te vervelen.

Vandaag was het koud, blies de wind behoorlijk hard en kwam er geregeld een buitje over. Ik ging dus over op plan B en heb mij vermaakt met het poetsen en smeren van de motor -grasmaaimachine. Het gras kan weer gaan groeien!

Toen ik 's avonds thuis kwam en uit mijn mobiel stapte sprak ene Ruud mij aan. Ruud wie??
Ruud Pruijssers bleek een van de bestuurders van de pas opgerichte lokale afdeling (West-Friesland) van de fietsersbond te zijn en bij mij om de hoek te wonen. Hij was geinteresseerd in de Quest en vertelde over de nieuwe website van de nieuwe afdeling van de fietsersbond. Ik heb beloofd in de toekomst contact met hem op te nemen. Het leek hem een leuk idee om een stukje te plaatsen (website?) dat ik zou kunnen aanleveren . Later meer.....

53 minuten !

Even een korte update.

Vandaag met harde banden en een mooi windje schuin in de rug (4Bft).
Traject: Amsterdam Noord - Hoorn;
Afstand: 37,5 km
Tijd: 53 minuten
Gemiddeld: 42,5 kmpu

Ondanks dat ik niet de enige leek die vandaag vlot naar huis wilde en ik twee noodstops moest maken, was het vandaag opnieuw een opvallend snel ritje. Op lange rechte stukken ging de meter richting 58 kmpu (stoer!).
Helaas was het rond Edam erg druk; ik weet niet wat daar aan de hand was.
Een noodstop was nodig op het gedeelte tussen de brug (bij benzinestation) en de school (tegenwoordig Trias). Daar is het gewoon dat fietsers aan de verkeerde kant van de weg fietsen zodat zij een stuk verderop niet een lastigere oversteek hoeven te maken. Spookrijders dus!
Normaal levert dat geen grote problemen op, maar vandaag was er een klein autootje die mij passeerde, boven op haar rem ging staan en een praatje ging maken met een inmiddels stilstaande spookrijder. Na een lang aanhoudende toeter kon de spookfietser net op tijd het gras in duiken. Ik kneep de remmen vol in en rommelde precies tussen de auto en de fietser door.
Dat is pure adrenaline! Ik vermoed dat het dit keer om twee jonge docenten ging! Lastig volk!

Vorige week moest ik ook al vol in de remmen voor een vermoedelijke docente bij het Tabor College aan het Dampte. Zij reed in een saai gekleurde Volvo Amazone en had in haar linker hand een telefoon. Terwijl ze de parkeerplaats /afrit uitreed keek ze niet links of rechts en leek slechts aandacht voor haar gsm te hebben. Ik kwam er met met normale snelheid aan en kon 10 cm voor haar linker zijduur tot stilstand komen. Ze lachte wat en deed veel moeite om met één hand te sturen en te schakelen. Zal mijn boze blik voldoende zijn geweest om haar te overtuigen van haar levensgevaarlijke aktie?

Het lijkt wel lente

Er is inmiddels weer een (korte) maand verstreken.
Een maand waarin ik weinig heb gequest.
Met pijn en moeite heb ik uiteindelijk de vakantie gehaald; hoewel ik toch twee dagen met koorts op mijn bed heb moeten liggen. De week daaromheen was fietsen zinloos en heb een paar dagen de trein naar Amsterdam genomen. De vakantie heb ik lekker gebruikt om samen met Sonja even tot rust te komen. We hadden daarvoor een klein huisje op de hei ergens ver weg in Drenthe uitgekozen. Helaas liet het weer te wensen over en was er in de omgeving weinig te beleven. Dus hebben we lekker bij het openhaardje een beetje zitten lummelen.

De week na de vakantie ben ik weer in de Quest gekropen. ..... En dat viel niet mee.
Met een voor mijn gevoel zeer beperkte snelheid reed ik deze week op en neer tussen Hoorn en Amsterdam Noord. Met spierpijn in mijn hele lijf, kortademig en dodelijk vermoeid kwam ik steeds aan op mijn bestemming. Gelukkig was er ruim voldoende afleiding op school om niet te vaak stil te kunnen staan bij mijn erbarmelijke conditie. Deze week 250 km.

Nu zijn we inmiddels weer een week verder en vandaag had ik weer een beetje het gevoel dat het herstel zich heeft ingezet. Vanmorgen deed ik 62 minuten over de 37,5 km; de terugweg ging in 56 minuten (gem 40kmpu). Het zonnetje scheen, een licht windje schuin in mijn zij, alle stoplichten op groen en geen lastig verkeer om mij heen maakte het tot een prettig ritje.

Heerlijk dat ik nu weer met licht naar huis kan rijden. Ik kijk er naar uit dat ik tijdens mijn ritje in de ochtend weer de zon kan zien opkomen. Mij fototoestel heb ik inmiddels weer klaarliggen voor de eerste mooie ochtendfoto.

Vanavond heb ik mijn winteruitrusting uit de Quest gehaald. Handschoenen, extra ledspotje, trainingsbroek en trui, 3 warmte elementjes voor tijdens een evt winterse bandenwissel, etc. Ook de banden heb ik weer even op spanning gebracht. Morgen zal het dus een kilo lichter en met harde banden dus wel wéér sneller gaan?

2 maart 2009
odo 11450 km