vakantie update

Inmiddels ben ik al weer een halve week aan het werk, maar zal ik toch nog even veslag doen van mijn uitstapje naar Hall. Hall is een klein plaatsje in de buurt van Eerbeek, wat weer iets onder Apeldoorn ligt.

Vorige week maandag vertrok ik om 07:45 van huis met een volbeladen bukfiets; stuurtas voorop, 2 tassen voor en 2 achter. Het weer was ideaal. Met een lekker briesje schuin in de rug stoof ik via Enkhuizen naar Lelystad. Lelystad liet ik verder links liggen en draaide de Knardijk op die mij naar Harderwijk zou brengen. Eén rechte weg dwarst door de polder, zo nu en dan (regelmatig) een wildrooster en verder overal schapen op de weg. Voordat ik het wist zag ik in de verte Dolfinarium al liggen. De route over de veluwe voerde over zandpaden, dwars door de bossen en over de heide. Inmiddels had ik wel even mn helm opgezet. Klokslag 14:00 stond ik zonder zadelpijn aan de deur bij het ABK huis (Nivon). Een superrit. Dit was de eerste keer dat ik mijn R&M fiets gebruikte waar hij voor bedoeld is. Al is het dan geen Quest, desondanks een wereldfiets. Op de vlakke weg met volle bepakking rijdt hij gewoon erg lekker, maar op de bospaden, met zand, kuilen, heuveltjes en korte bochten onderscheidt hij zich pas echt. Wat een ervaring om met dit gemak in het zadel te kunnen blijven zitten.

De volgende dag heb ik een rondrit gemaakt door de IJsselvallei via Bronkhorst, Zutphen, Deventer en Apeldoorn. Met zo nu en dan een buitje bleef het toch de hele dag redelijk fietsweer.

Op woensdag kwamen mijn collega's (45 personen) ook aan in Hall voor onze studie 3-daagse. Mijn gedachten over dit teamuitje beschrijf ik liever in mijn prive dagboek (wat een...., zucht).

Vrijdag mocht ik weer naar huis. De meeste bagage gaf ik nu mee met de volgbus en om 14:00 reed ik de poort uit. Het was al behoorlijk winderig, maar de zon scheen en het was een graad of 20. Helaas hield het mooie weer niet aan; eerst een klein buitje, maar vlak voor Harderwijk barste met donder en bliksem de hemel open. Het was inmiddels half vijf, en de hagel zorgde ervoor dat mijn benen en armen blauw en rood kleurden. Zonder twijfel (en spijt) besloot ik verder met de trein te reizen. Later bleek dat ondanks dat de bui na een uur voorbij was getrokken, de wind (8Bft) nog lang vanuit het westen had gewaaid.

Thuisgekomen stond er 320 km op de teller.