Vandaag vertrok ik al om kwart voor zeven en was iets vroeger dan normaal. Ik wilde graag nog wat dingen regelen voordat de kinderen op school waren.
We vallen ze deze week weer eens lastig met een toetsweek, en dat bengt veel regelwerk met zich mee.
Het was helder weer; heerlijk weer!
Maar wel koud, dus met muts over de oren, en diep onderuitgezakt in de cabine gedoken.
Op een gegeven moment vond ik het wel erg gaan zwalken. Lekke band?
Bij de bochten in de buurt van de afslag Grosthuizen werd ik even opgeschrikt door het wegglijden van de achterkant. Glad! Even rustig door de bochten sturen dus!
Toen ik op het fietspad langs de N247 reed wist ik het zeker. Het was mijn achterband die waarschijnlijk al bijna plat was. Nog even doorgereden tot ik bij een geschikte lantaarnpaal stond en de reserveband en de pomp alvast klaargelegd. De rem leek het ook al begeven te hebben. Ik reed gewoon door!? Uiteindelijk stond ik dan toch stil.
De weg bleek spiegelglad te zijn; mijn banden waren nog allemaal op spanning! Lopen over het fietspad was nauwelijks te doen (met mijn fietsschoentjes). Toch maar weer ingestapt en verder gereden. Soms stapvoets (vooral in de bochten), en zo nu en dan gewoon op snelheid. Tot aan Amsterdam zaten er steeds gevaarlijk gladde plekken tussen.
Helaas had ik mijn vroege kwartiertje nodig gehad om op mijn gewone tijd weer op school aan te komen.
Dit soort gevaar vind ik veel vervelender dan een windkracht 8.
1 opmerking:
Dat het glad was, da's zeker. Mijn naaf van de Alleweder was defekt en dus was ik................ja, op de bukfiets. Drie valpartijen later was ik alsnog op het werk. Nog nooit zo de AW gemist...
Een reactie posten