07 januari 2010

Woensdag 6 januari

Het eerste wat ik deed toen ik rond zes uur wakker werd was even door het raam kijken. Er was toch weer een nieuwe witte deken over Westfriesland gelegd. Met een extra thermohemd aanvaardde ik de reis naar Amsterdam. De weg was goed begaanbaar, maar met de sneeuw belette om lekker op gang te komen. Het fietspad van Scharwoude naar Oudendijk was nog onaangeroerd....schitterend! Na 75 minuten was ik op school.



Sinds een paar jaar beschikt ik als docent over een eigen pc op mijn buro in mijn eigen lokaal. Jaja, best wel luxe! Dat is handig om de leerresultaten van de leerlingen goed te kunnen volgen, de abcenten te noteren en biedt verder nog vele andere padagogische voordelen. Ook erg handig om tijdens de les de weersgesteldheid te kunnen volgen via Buienradar. Vandaag bewees deze toepassing zijn nut. Ik zag de sneeuwbuien (virtueel) steeds dichter bij komen en besloot direct na mijn laatste les de Quest in te stappen. Ik had er geen zin in om in de onvermijdelijke sneeuwbui in het donker te moeten rijden.



Vrijwel direkt vanaf mijn vertrek ontwaarde ik de eerste vlokken en rond half vier werd alles wit voor mijn ogen. Al snel was de er geen enkel onderscheid meer waar te nemen tussen weg, berm of sloot. Erg mooi, maar ook wel erg link. Mijn bril was elke 10 seconden met sneeuw bedekt waardoor ik op mijn gevoel moest sturen. Gelukkig ken ik de weg na ruim 6 jaar wel aardig uit mijn hoofd. In de buurt van Edam nam de intensiteit snel af en werd het bij Oosthuizen helemaal droog. De weg was ook weer/nog helemaal schoon. Later bleek deze sneeuwstorm erg veel hinder te hebben opgeleverd voor al het verkeer rond Amsterdam.

Geen opmerkingen: