Op school werd stond een toetsweek en een projectweek op het programma, werd er in de laatse week afgesloten met een schoolfeest, een kerstdinner voor het personeel en een kerstontbijt met de leerlingen. Gezellig en leuk, maar wel een beetje veel van het goede!
De kerstinkopen voor de pakjes onder de boom bij familie en schoonfamilie ging dit jaar lekker vlot.
Het diner op eerste kerstdag werd verzorgd door "Robacher's Watermolen" in Hauwert. Echt een super lokatie! De bediening was prima, het programma met muziek (en dans) top en de kok verdiende een compliment. Enfin, dat moest ik even kwijt over niet-velo-zaken.
Op dinsdag de 23 ste besloot ik om toch mee te rijden met de oliebollentocht, die dit jaar in Almere werd verreden. Het beloofde mooi weer te worden en ik was er wel aan toe om weer even van de bank af te komen.
Zaterdag was ik er niet aan toegekomen om mij voor te bereiden voor de wintertocht die zondag zou plaatsvinden. Mijn nachtrust werd telkens verstoord met zaken die voor de lange tocht wel van belang zouden kunnen zijn. Denk, denk, pieker, pieker,......
Om half zeven ging de wekker en pakte ik mijn spullen bij elkaar. Verse batterijen voor de verlichting, fototoestel en video. Brood, drinken, warme kleding, reservemateriaal, etc.
Ik besloot om de via Enkhuizen-Lelystad te rijden. Enigszins afhankelijk van waar je in Almere moet zijn, maakt het nauwelijks uit om linksom of rechtsom langs het Markermeer te rijden. Arnold had aangegeven om al vroeg via Amsterdam te rijden. Helaas vond hij op de heenweg geen medereizigers.
Om kwart voor acht reed ik de straat uit om na twee uur en 70 km in Almere te zijn. Lekker vlot ritje dus. Vanaf Enkhuizen volgde ik het spoor van een eerdere velomobilist. Vlak voor de sluizen van Lelystad kwam Cees in zicht. Hij had mij niet zien aankomen en zwalkte over de weg. Eigenlijk wilde hij een mooie foto maken van de opkomende zon, die door de masten van de Batavia scheen, maar daar kwam het even niet meer van. Samen zijn we naar Almere gereden.
Na twee bakkies koffie met een dikke plak zelfgemaakte cake (met chocolade) was ik weer lekker op temperatuur.
De route liet een aantal onverwachtte plekken van deze stad zien; natuur, cultuur, sport en architectuur. Zelf heb ik nog vijf jaar in Almere gewerkt (Het Baken) en zelfs nog even gewoond, maar er is inmiddels al weer veel veranderd.....behalve het Kasteel dan! De tussenstop bij Haddock kwam op tijd voor een plaspauze. Ook begonnen mijn voeten behoorlijk koud aan te voelen.
Uiteindelijk na ongeveer 60 km kwamen we weer bij de startplaats en was het dan eindelijk tijd voor een paar oliebollen! Ook stond de soep met een broodje klaar.
Het eerste stuk ging nog met genoeg licht, maar met de koude wind schuin tegen evengoed niet echt een pretje. Na de grote bocht op de dijk kwam de wind eindelijk vanuit de goede kant en kon ik rustig doortrappen. Ook de terugweg weer precies 70 km in 2 uur!
Uiteindelijk heb ik deze dag 200,5 kilometer gereden.
Mijn voeten waren bevroren. Ook een warme douche hielp niet meer. Nú, inmiddels twee dagen verder heb ik nog steeds het wintertenen-gevoel. Had ik toch maar een paar schoenhoesjes gebruikt. Volgende keer beter.
Desondanks een heerlijke fietsdag. Veel bekenden en onbekenden beter leren kennen. En ....mooie foto's!
3 opmerkingen:
hey maichel:P
leuke tocht was het he:P ik heb er erg van genoten:P was leuk je ff gezien te hebben, toen je zij dat je maichel hete, moest ik wel even na denken:P maar ben ok heeel slecht in namen onthouwen hoor,
gr marcel,
Als je een flinke koude douche neemt, ga je na het afdrogen gloeien. Neem je een hete douche, dan krijg je het na het afdrogen koud. De warmte kwam immers van buitenaf en je lijf hoefde zelf niets te doen. Als je ijskoude voeten hebt, kun je dan ook beter afspoelen met koud water. Dan gaat het bloed eerder stromen en warm je op van binnenuit. Het is het principe van:'de kwaal met de kwaal bestrijden.'
Tijdens pauzes -binnenshuis:)- de schoenen uit en even flink heen en weer lopen. In de stugge fietsschoenen krijgen je voeten ook tijdens het lopen geen enkele beweging.
Overigens heeft Kees zichzelf aangeleerd om tijdens het fietsen zijn tenen te blijven bewegen, hetgeen weer alleen kan als je je schoenen niet te strak dichtmaakt...
Groet, Marian van Hattem
Goed tip Marian,
Eigenlijk doe ik dat meestal ook als ik thuis kom met spierpijn, of pijnleke gewrichten (knieen); door afkoelen/afspoelen met koud water lijkt het herstel sneller te gaan.
Eigenlijk moet ik gewoon ook een paar winterschoentjes kopen. Aan de andere kant duren mijn ritjes meestal niet langer dan een uurtje en dat is net lang genoeg om geen bevroren tenen op te lopen.
Een reactie posten