November 2007

3 november 2007: Eindelijk was het zover; of eigenlijk ... veel eerder dan oorspronkelijk was gedacht stond mijn nieuwe Quest klaar. Nummer 217!!!

Mijn Limit had ik al bijna twee maanden geleden verkocht.

Als het goed is rijdt hij nu ergens rond tussen Amersfoort en Veenendaal.

Vlak voor de wedstrijden op Cycle Vision had ik mijn Limit een opknapbeurt gegeven en was de kleur veranderd in groen-metalic-parelmoer. Met alle soorten van licht zag hij er anders uit. Werkelijk goed gelukt!

De wedstrijden liepen trouwens lekker, hoewel ik op de 100km race de vreselijke man met de hamer tegen kwam. Te snel gestart. Volgend jaar beter.

Vanaf dat moment stond mijn fiets te koop. Er bleek veel animo, maar de fiets is uiteindelijk toch verkocht aan de eerste belangstellende.

Met de trein van Hoorn naar Amsterdam en verder door naar Lelystad, om vervolgens met de bus door naar Dronten te reizen. Een ware wereldreis van 2 1/2 uur kan je wel zeggen. Ik hoopte dat de terugreis sneller zou gaan. Bij Velomobiel aangekomen glom mijn nieuwe speeltje mij tegemoet. Ymte moest de trapas iets verzetten en het stoeltje een stukje lager stellen, en klaar was ik voor de rit naar huis.

Op de brug was inmiddels een rode Limit geplaatst van ..... (ben even je naam kwijt). Hij was in het donker tegen een paal gereden en op zn kant gegleden. De paal was waarschijnlijk door een paar aso's midden op de weg terecht gekomen (?). De Limit was op verschillende plekken behoorlijk gescheurd, geschaafd en verbogen. De berijder leek er gelukkig met de schrik vanaf gekomen te zijn.

Mijn ritje naar huis ging via Swifterband naar Lelystad en Enkhuizen in een matig tempo. Aanvankelijk eerst zonder kap, maar later toch (ivm de regen) de deksel maar dicht gedaan. Richting Enkhuizen begon de zon gelukkig weer een beetje te schijnen. De dijk was behoorlijk opgeknapt na een paar weken van onderhoud. Wel lagen er nog veel losse stenen en hier en daar wat hoopjes steenslag. Een lekke band bleef mij gelukkig gespaard. Het naviduct was een leuke uitdaging om te kijken hoe hard ik naar beneden durfde te gaan. De teller bleef bij 65 kmpu steken; dat moet sneller kunnen!

Na ruim twee uur kwam ik thuis en was totaal gebroken, uitgewoond en helemaal op. Ik had ook niet het gevoel dat ik nu veel sneller was dan met mijn ouwe Limit. Vreemd!

De oorzaak zat enerzijds in mijn kies. De andere reden waren de banden.

Mijn Kies:

Als een paar maanden loop ik met een ontstoken kies rond. Telkens denkt de tandarts het weer voor elkaar te hebben, maar dan toch blijkt er weer iets niet te kloppen. Dit keer had ik weer een opgezwollen kaak en was ik genoodzaakt de maximale dosering paracetamol en ibuprofen in te nemen tegen de vreselijke pijn. Na het weekend ben ik ook een paar dagen thuis gebleven met koorts.

De Banden:

De banden bleken redelijk zacht te zijn. Nadat ik ze wat extra lucht had gegeven kwam de snelheid er alweer een beetje in. Met een snellere (en smallere) achterband (Conti SportContact 32) rijdt het nu een stuk harder. Omdat ik bijna altijd over mooiasfaltwegen rijdt mis ik het comfort van de dikke Schwalbe band niet zo. Even afwachten hoe deze band zich houdt onder winterse omstandigheden.

Inmiddels heb ik mijn eerste ritjes tussen Hoorn en Amsterdam er al weer opzitten en zie ik mijn gemiddelde snelheid nog steeds iets oplopen. Ondanks dat de tandarts mij heeft doorverwezen naar de specialist lijkt het in mijn mond nu redelijk rustig. Ook de conditie lijkt na een paar weken van fietsluwte nu weer enigzins terug te komen. Helaas heb ik nog niet genoeg kracht en energie om óók nog te schaatsen.

Ook heb ik nu al mij eerste lekke band opgelopen. Links-voor om half acht in de vroege morgen ter hoogte van de nieuwe windmolens tussen Scharwoude en Oudendijk. Er bleek een uitgetrokken paperclip zijn weg in mijn band te hebben gevonden. Het vervangen ging minder makkelijk dan ik gewend was, maar binnen tien minuten was ik weer op snelheid. Ook merkte ik dat mijn tweede accu geen overbodige luxe is om bij de hand te hebben. De accu bleek sneller leeg dan ik had verwacht. Even ompluggen er er was weer licht! Hoeraaaaaa.

Tot de volgende Blog.