CV 2011 1 uur op RDW baan

vrijdag 8 januari

Het was weer lekker fris toen ik de straat uit reed. Ik schat dat het zo rond de -6 gr moet zijn geweest. Donderdag avond was de temperatuur gezakt tot -14 en werd het plotseling ernstig mistig met een zicht van rond de 50 meter. Toch was het nú prima fietsweer.


Op het fietspad Scharwoude-Oudendijk zag ik in de verte een tegenligger aankomen met een enorme lichtbundel. Ik werd er behoorlijk door verblind en pas op het moment van passeren zag ik dat het een Quest was. De bereider had een lamp op zijn hoofd of op zijn helm. Mijn eerste gedachte was dat het de Quest van Cees (met een C) was gezien de herkenbare reflectende strepen. Of was het toch Arie? Op de terugreis was het weer raak. Ditmaal haalde ik op vrijwel dezelfde plek Kees (met een K) in. Het fietspad was net breed genoeg om een riskante inhaalmanouvre te maken.

Woensdag 6 januari

Het eerste wat ik deed toen ik rond zes uur wakker werd was even door het raam kijken. Er was toch weer een nieuwe witte deken over Westfriesland gelegd. Met een extra thermohemd aanvaardde ik de reis naar Amsterdam. De weg was goed begaanbaar, maar met de sneeuw belette om lekker op gang te komen. Het fietspad van Scharwoude naar Oudendijk was nog onaangeroerd....schitterend! Na 75 minuten was ik op school.



Sinds een paar jaar beschikt ik als docent over een eigen pc op mijn buro in mijn eigen lokaal. Jaja, best wel luxe! Dat is handig om de leerresultaten van de leerlingen goed te kunnen volgen, de abcenten te noteren en biedt verder nog vele andere padagogische voordelen. Ook erg handig om tijdens de les de weersgesteldheid te kunnen volgen via Buienradar. Vandaag bewees deze toepassing zijn nut. Ik zag de sneeuwbuien (virtueel) steeds dichter bij komen en besloot direct na mijn laatste les de Quest in te stappen. Ik had er geen zin in om in de onvermijdelijke sneeuwbui in het donker te moeten rijden.



Vrijwel direkt vanaf mijn vertrek ontwaarde ik de eerste vlokken en rond half vier werd alles wit voor mijn ogen. Al snel was de er geen enkel onderscheid meer waar te nemen tussen weg, berm of sloot. Erg mooi, maar ook wel erg link. Mijn bril was elke 10 seconden met sneeuw bedekt waardoor ik op mijn gevoel moest sturen. Gelukkig ken ik de weg na ruim 6 jaar wel aardig uit mijn hoofd. In de buurt van Edam nam de intensiteit snel af en werd het bij Oosthuizen helemaal droog. De weg was ook weer/nog helemaal schoon. Later bleek deze sneeuwstorm erg veel hinder te hebben opgeleverd voor al het verkeer rond Amsterdam.

einde vakantie

Zondagavond werd mijn vakantie heerlijk afgesloten met een etentje buiten de deur. Thuis aangekomen had ik een behoorlijk vól gevoel. Ik lag niet rustig in mijn bed en besloot om nog even op de weegschaal te gaan staan. Mijn voorgevoel bleek waar. Na veertien dagen kerstvakantie heb ik een nieuw PR behaald....81 kg (schoon aan de haak). Het werd een onrustige nacht....................

Maandagochtend stapte ik in de Quest die ik zondagmiddag nog even had onderworpen aan een systeemcheck; banden op spanning , accu's vol, beetje poetsen, etc. De wegen rond Hoorn waren nog steeds erg slecht begaanbaar. Pas vanaf Oosthuizen werden de fietscondities beter. Het was behoorlijk ploeteren en uiteindelijk had ik 40 minuten meer nodig dan normaal. Zal het ook iets te maken hebben met mn overgewicht?! De thuisreis (vertrek rond 17:30) verliep al weer iets vlotter. De wegen waren beter begaanbaar, maar soms spiegelglad. Door ijzel en opvriezend sneeuw en smeltwater was het tussen Edam en Oosthuizen soms een glijbaan. Na 1 uur en 20 minuten kwam ik moe en voldaan weer thuis.

Vandaag (dinsdag) had ik weer een werkdag op de Dierenbegraafplaats. Ik zag er tegenop om een kuil te moeten graven voor een grote hond die om twee uur ter aarde besteld zou worden. Ik was bang dat de grond hard bevroren zou zijn en het een zwaar karwei zou worden. Tot mijn grote vreugde blijkt sneeuw zo goed te isoleren dat er totaal geen spake is van een bevroren aarde. Het sneeuwpakket is nog steeds rond de 20 cm en werd ook vandaag weer aangevuld met 2 cm tijdens de sneeuwbuitjes die zo nu en dan overtrokken.

Nu nog even de kerstspullen opruimen en op de valreep nog even een goed voornemen voor 2010: 5 kg afvallen!

Laat de winter maar komen

Langzamerhand is het ritme van de fietsforens weer terug aan het komen. De konditie is de laatste weken behoorlijk toegenomen en ik kan weer lekker aanzetten zonder al te snel in ademnood te komen. Ondanks dat ik nog geen racesnelheden haal zie ik dat elk ritje weer een paar seconden/ minuten sneller gaat.

Een uitschieter was een tijd van 49 minuten (gem 44 kmpu). Met de wind schuin in de rug koos ik na lange tijd voor de "oude"route via de Kanaaldijk. Deze weg is vrijwel geheel opnieuw geasfalteerd en omgetoverd tot een fietshighway. Onderweg reed ik met 55 kmpu Arnold voorbij. Helaas viel plotseling mijn koplamp uit. Terwijl ik gas terug nam en alle schakelaartjes even resette kwam er nog geen licht aan de horizon. Toen ik vrijwel stil stond ploepte het licht weer aan en kon ik tot aan Hoorn gewoon doorrijden.

Woensdagochtend viel het licht opnieuw uit en leek de lamp het definitief begeven te hebben. Omdat ik het veel te gevaarlijk vond om zonder licht verder te rijden ben ik omgekeerd en heb thuis de auto gepakt om naar Amsterdam te rijden. Al eerder had mijn knipperlicht (rechts-voor) het begeven, maar nu had ik definitief een goed excuus om in het weekend af te reizen naar Dronten.

Het weer was zaterdag ideaal voor mijn eerste lange rit na bijna een half jaar. Wel fris!

Ik reed de 70 km (Hoorn-Dronten) in precies 2 uur. Na een uurtje sleutelen was het knipperlicht gerepareed en had ik een nieuw koplamp. Klaar voor de winter!