14 mei 2006

Week 19

Deze week door een extra ritje ivm een ouderavond en een rondritje op zondag heel wat kilometers op de teller bijgeschreven.
Weektotaal: 465 km
Weekgemiddelde: 36,1 kmpu
Weekmaximum: 62,4 kmpu

Zondag 14 mei (rondje Markermeer)

Gisteravond in bed gekropen met het idee om zondagochtend een langer ritje te maken.
Toen ik rond acht uur wakker werd was die gedachte nog blijven hangen en reed ik een uurtje later weg in noordelijke richting. Het was prachtig fietsweer. Soms bewolkt, en wat vaker een lekker zonntje. De wind leek uit het noorden te komen en ik besloot naar Enkhuizen te rijden. Omdat het wel lekker ging koos ik aldaar om over de dijk naar Lelystad te rijden. Ook vandaag kwam mijn Buffie weer goed van pas; dit keer als muggenfilter. Vooral op het eerste stuk hingen de muggen als mistbanken over de weg. Ook mijn windscherm bewees zijn diensten.
Na een paar kilometer loopt het fietspad over de kruin van de dijk naar de andere kant van het dijklichaam en was ik vanaf dat moment ook verlost van de miljarden muggen. Door mijn ruitje was haast niets meer te zien. Ik maakte daarom even een korte tussenstop voor een poetsbeurt.

Gelukkig viel het wegdek mij vandaag niet echt tegen, maar is het niet een weg die uitnodigt om eens lekker gas te geven. Hobbels, gaatjes , steentjes,.....
Na een korte stop voor een open brug stond ik na vijf kwartier bij de "Batavia" voor een lunchpauze.

Gelukkig had ik in Lelystad meteen de goede weg te pakken en vervolgde ik mijn weg via de Houtribdijk. Deze weg loopt helemaal door tot voorbij Almere, waardoor je vele kilometers kan genieten van een prachtig uitzicht. Links kijk je uit en over de Oostvaardersplassen en aan de rechterkant zie je het Markermeer met al zijn bootjes. In de verte zie je dan ook Marken en Volendam duidelijk liggen.

Via Muiden, langs het Amsterdam-Rijn Kanaal, over de Schellingwoudebrug, Amsterdam-Noord en Ransdorp kwam ik uit bij Het Schouw. Vanaf hier is het mijn vaste route via Broek, Edam en Oosthuizen.

Uiteindelijk was ik om 13:20 weer thuis na een heerlijke fietsdag. Vanmiddag nog even een borrel gedronken bij mijn Pa. Thuisgekomen heb ik mijn Limit weer eens verrast met een emmertje sop.

Even nog wat data:

144 km, 3 uur 58 minuten, 36,2 kmpu (gem), 62,4 kmpu (max)(Naviduct/Enkhuizen).

10 mei 2006

2x Kees

Maandag 8 mei:
Het is nog steeds van dat prachtige weer en het ziet er naar uit dat het deze week zo blijft. Heerlijk!
Ik had er deze ochtend een beetje moeite mee om mijn bed uit te komen. Na een week vakantie moet ik weer even wennen aan het ritueel van elke-gewone-dag. Bijna een kwartier later dan normaal reed ik eindelijk de straat uit. Het was eigenlijk de tweede keer dat ik deze ochtend de straat uit reed, nadat ik de eerste keer na 100 meter merkte dat mijn accu nog thuis stond (aan de oplader). In ieder geval was ik nu écht onderweg.

Op school waren de kinderen gezellig en hadden we weer veel bij te praten na een week vakantie. Over twee weken beginnen de examens en ik merk dat veel kinderen daar nerveus van worden. Ook voor de derde klassers is het aantal lesdagen veel minder dan ze eigenlijk in gedachte hadden (nog maar 20 echte les dagen te gaan). De rest van de tijd wordt gevuld met een reis naar Oostenrijk, een stageweek, een toetsweek en een projectweek.

In de middag/avond reed ik achterop bij Kees Schouten. We hadden elkaar al een lange tijd niet meer gezien. Vanaf Oosthuizen zijn we schouder aan schouder richting Hoorn gereden en hebben weer een beetje bijgepraat. We zien elkaar weer in Zandvoort spreken we af, maar de volgende dag is het alwéér raak.
Na mijn werkdag in Bobeldijk rijd ik om vijf uur weer naar Amsterdam in verband met een ouderavond (10 min gesprekken). En in de buurt van Oosthuizen kom in Kees tegen. Dit keer in tegenovergestelde richting. Door de gunstige wind ben ik in 50 minuten al op school; ik hoop dat de wind straks iets minder zal zijn.
Op de terugweg zie ik de zon ondergaan.....Mooi!!!




De wind is duidelijk minder krachtig dan vanmiddag, maar ik voel langzaam de energie uit mijn benen wegvloeien. Als ik thuis ben masseer ik mijn benen in met een spulletje waardoor alles lekker warm wordt/ blijft. Omdat het in de tuin nog goed vertoeven is neem ik mijn vers getapte biertje mee naar mijn tuinbankje.

Zo, ... nu eerst een Bavaria!

07 mei 2006

Een weekje vakantie (week18)

Aanvankelijk dacht ik deze week een paar langere tochten te gaan maken, maar daar is weinig van terecht gekomen. Het was gewoon veel te mooi weer om lekker in de tuin te klooien en gewoon lekker rustig aan te doen. Wel heb ik een aantal touristische rondritjes gemaakt, maar tijdens deze ritjes kwam ik er achter dat ik mij prettiger voel als fietsforens.
Het was natuurlijk heerlijk fietsweer. Veel zon, een lekker windje en een prachtige natuur deed mijn hart sneller doen slaan. Overal kwam de zoete lucht van tulpen in de mooiste kleuren mij tegemoet.


Helaas ook veel toeristen onderweg,....heel veel toeristen,..... heel heel heel veel toerende wandelaars, fietsers, motorrijders, cabrio´s, bussen, auto´s met caravans en rijdende vakantieforten.

Eerst lijkt het leuk als je wordt toegezwaaid, toegelachen, of er een duim omhoog wordt getoond.
Daarna komen de fototoestellen, videocamera´s,..... tja...... dat is al minder.
Erger zijn de mannen met benen als melkflessen die willen proberen mij bij te houden, of erger nog ...een poging doen om mij in te halen...!
En dan ook nog de fijne gesprekjes bij een stoplicht of een ander opstakel:
- Is het echt een fiets?
- Ga je echt sneller?
- Wat kost zo´n ding nou?
- Heb je hem zelf gemaakt of kan je ze zo kopen?

Nee, dan maar liever snel in de vroege ochtend zonder tegenliggers naar school rijden. Heerlijk de zon op zien komen boven de benevelde velden. Helemaal voor mij alléén!
Daar geniet ik veel meer van.

Mijn Limit heb ik deze week op drie nieuwe banden gezet (Primo Comet). De oude banden zijn eigenlijk nog niet op, maar voor de Cyclevison rijd ik liever op onbeschadigede banden. De bandjes die ik er af heb gehaald zitten vol met putjes, gaatjes en spleetjes, waardoor de kans op lekrijden steeds groter wordt. Verder heb ik de sec. ketting nu ook goed schoongemaakt, maar daarna toch maar besloten om deze te vervangen. Ook de remmen weer goed schoongemaakt en opnieuw afgesteld. En ik moet zeggen dat het in de cockpit nu een stuk stiller is dan voor de grote schoonmaak.

Met mijn dochter heb ik nog een paar uurtjes gevliegerd. Een oude hobby van me, ik zou het weer wat vaker moeten doen!

En morgen weer lekker naar school! Ik heb er wel weer zin in.

Deze week: 180 km, 35,2 kmpu (gem)

01 mei 2006

Week 17

Ik heb deze week weer lekker kunnen doortrappen. Ik heb het erg druk gehad met van alles en nog wat. Op school zijn de praktijkexamens in volle gang. Doordat er veel docenten zich ziek hebben gemeld betekent dat dus zo nu en dan een invaluurtje voor de overgebleven docenten, zodat de kinderen toch zo nuttig mogelijk op school kunnen blijven. Ik kijk uit naar de volgende week. Ik merk dat ik regelmatig erg moe ben.

Maandag , woensdag en vrijdag zijn de dagen dat ik altijd met de limit naar Amsterdam fiets. Maandag ochtend kwam ik Arie ook weer in zijn Quest tegen. Hij had de vaart er weer behoorlijk in. Regelmatig komen wij elkaar op een fietspad tegen en passeren elkaar in tegenovergestelde richting. Ik heb altijd het idee dat Arie mij sneller passerd dan ik, terwijl ik er toch van uit ga dat wij ongeveer met dezelfde snelheid rijden. Maandag middag was het druk op de weg. Veel fietsers, sommige zelfs met blote benen! Ik reed Hoorn binnen en moest plotseling weer eens een noodstop maken. De neus van de Limit zocht het asfalt op en de achterkant kwam bijna los! Mijn schooltas schoof naar voren en… ik stond stil. De auto die mij voorrang moest geven stond inmiddels ook stil. Ik hen een hekel aan dit soort chaffeurs die met een noodgang aan komen rijden en dan pas op het laatste moment in de remmen gaan. Je schrikt je een rolberoerte! Met een vriendelijk gebaar wuifde hij naar mij en liet mij voor gaan. Ik kon niet veel meer uitbrengen dan GRMDGGVD en probeerde in de hoogste verzet weer op gang te komen en dacht opnieuw GRRRGGGVD. Honderd meter verder moest ik weer stoppen voor een stoplicht. Bij het optrekken ging er iets mis… de ketting knalde er tijdens het optrekken met een grote knal af. SHIT. Kennelijk was mijn ketting óók erg geschrokken van de noodstop. Omdat ik bijna thuis was besloot ik de laaste kilometer maar naast het groene geval naar huis te wandelen. Ik hoop dat niemand me heeft gezien! Ik schaam me dood.
Bij een Limit is de ketting totaal weggewerkt en kost het erg veel tijd om een afgelopen ketting er weer omheen te krijgen. Het meeste werk zit in het verwijderen van de afdekstroken die aan de onderkant zijn vastgeschroefd met inbus boutjes. Een stuk of 50 schat ik. Gelukkig is het mij nog nooit onderweg gebeurd, want dan sta je wel een uurtje te schroeven. Thuis gaat het een stuk sneller mbv een bitje en een accuboormachine.
Omdat het mooi weer was en ik nu toch met de ketting bezig was, heb ik deze ook meteen een grote beurt gegeven. Eerst schoongemaakt en daarna lekker gesmeerd. Alles loopt en draait weer als een zonnetje. Een nuttige klus.

Op dinsdag en donderdag werk ik als chef buitendienst op de Dierenbegraafplaats “De Stille Weiden” in Bobeldijk. Harken, spitten, snoeien en kuilen graven zijn mij niet vreemd. Samen met mijn vader runnen wij dit bedrijfje. Voor mij is dit een leuke afwisseling (in combinatie met mijn school).

Dinsdagmiddag zag ik in de verte zowaar een witte Mango (?) vanaf Berkhout aan komen rijden over de Slachterslaan. Wie was dat? En dat was nog niet alles…Om een uur of zes zag ik opnieuw een velomobiel vanuit dezelfde richting aan komen. Het was nu een witte Quest. Ik heb de bestuurder die richting Spierdijk reed nog even gedag gezegd tijdens het voorbijrijden. Wie was dat?

Woensdag was het een normaal heen en weertje Amsterdam. Geen nieuws.

Donderdagavond ben ik ipv vrijdagochtend naar school gefietst. Ik had een licht briesje in de rug en de weg voor mij was leeg. De snelheid liep op tot ongekende hoogte. Ik ga mijn ketting vaker smeren! Uiteindelijk bleef de meter bij de 58 kmpu steken. Ik denk dat ik minstens een half uur de snelheid boven de 50 heb gehouden. Wat een kick geeft dat….wauw. Wel kwam ik onderweg nog een klein hobbeltje tegen. Vlak voor Edam vloepte daardoor mijn korte ketting er vanaf. Gelukkig was dit mankement binnen een minuut weer gefixed en kon ik weer aanzatten tot grote snelheden. Dit was de derde keer dit jaar dat deze (secundaire)ketting er vanaf gleed.
Vrijdagmiddag heb ik samen met een paar collegas nog even een biertje/ wijntje gedronken om de vakantie in te luiden. En dat voel je als je naar huis rijd!!!!!!!!!!
De wind was hard en waaide precies in tegenovergestelde richting. Pffffffft dit is afzien dacht ik. Gelukkig toch nog thuisgekomen, maar meer wil ik daar niet over zeggen.

Het mooiste ritje ritje van de week reed ik op zondag. Na een dagje tuinieren in mijn eigen tuin, kreeg ik het ´s avonds plotseling op mijn heupen. Om negen uur vertrok ik voor een nachtelijk tochtje. Alle zondagsrijders waren van de weg af en de zon was net onder toen ik bij het IJselmeer aankwam. Ik besloot om over de IJselmeerdijk naar Enkhuizen te rijden. De lucht werd steeds dieper blauw en de smalle maansikkel lachte mij toe. Een prima parcours om het bochtenwerk te oefenen. Nadat ik Enkhuizen had gepasseerd ben ik over de dijk verder gereden naar Andijk. Vanaf Wervershoof ben ik toen weer binnendoor naar huis gereden. Om half elf stond de Limit weer onder zijn afdekje uit te blazen. En ik was weer voldaan.

De weekgegevens:
295 km
36,3 kmpu (weekgemiddelde)
58 kmpu (maximum)