Dolle reiger

Vorige week heb ik het afgedaan als een incident, maar afgelopen maandag gebeurde het opnieuw!!!! Ik schrok me een hoedje......

Ik was net onderweg van school naar huis en reed langs het kanaal de stad uit. Ik fietste onder de snelweg door (ring A10), en daarna direct over het steile bruggetje. Vanaf hier begin ik normaal extra gas te geven, want vanaf hier gaat de weg "rechtoerechtaan". Maar dit keer gebeurde er iets vreemds. Ik werd aangevallen door een reiger!!!!!!!!!!

Het rare beest slaakte een kreet en dook/viel vanaf een meter of 5 naar beneden met fladderende vleugels. Eerst dacht ik dat hij de landing had ingezet om langs de waterkant een mooi plekje te vinden. Maar kennelijk zag hij mij aan voor een vluchtende kikker.... Hij moet gedacht hebben:" Dat is een lekkere vette kikker,.....Dit is de jackpot".
Ik dook op het laatste moment met mijn hoofd de cabine in, want hij kwam wel erg in mijn buurt. Een vleugel en een poot voelde ik over mijn hoofd strijken voordat ik mijn hoofd weer omhoog stak. De reiger koos opnieuw het luchtruim en heb ik niet meer gezien. Een spierverrekking in mijn nek was het enige gevolg.

Dit gebeurde gisteren dus wéér. Op dezelfde plek! Ik vermoed dat het dezelfde reiger was.
Een dolle reiger....ooit van gehoord?

Vorige week heb ik 200 km gereden, maar ben vergeten de teller weer te resetten; dat doe ik volgende week wel weer.

Woensdag 25 januari

Vandaag was het fris. Vooral maakte de wind het niet echt prettig.
Ik reed vanmorgen de deur uit en was extra voorzichtig. De straat zag er verradelijk uit, maar glad was het gelukkig niet.

´s Avonds was de wind gedraaid waardoor ik opnieuw de wind in mijn gezicht had. Het waaide redelijk hard, pal uit het noorden. Omdat ik na deze drukke dag weinig kracht over had om lekker hard door te fietsen, ben ik rustig naar huis getourd. De teller wees 30 kmpu aan. Ook nú bewees mijn windscherm zijn dienst. Gelukkig kwam ik onderweg niet veel mensen tegen; met de muziek op "hard" zong ik luid mee met Jaimie Cullum en Madonna. In een voorronde van Idols zou ik geen gek figuur slaan.

Gisteren was het heerlijk weer. Terloops heb ik nog een paar plaatjes van mijn mobieltje gemaakt. Mooi plaatje toch?!

Windscherm

Omdat de Limit deze week wel erg vies is geworden heb ik hem met een lekker warm sopje schoongemaakt. Ook heb ik nog even een paar foto´s gemaakt van mijn windscherm. In de blog van http://EduardBotter.blogspot.com (21 jan 2006) is een ander experiment te zien. Zoals je ziet zit mijn scherm vóór de afdekkap. Daarvoor is het wel nodig dat hij iets hoger is. Het voordeel is dat ik er ook mee kan rijden als ik "open" rijd. De bevestiging is met twee roestvrijstalen beugeltjes van de Praxis die bedoeld zijn voor het ophangen van een glasplaatje aan de muur.

Met twee schroefjes kan ik eenvoudig het scherm verwijderen of verwisselen. Het schermpje staat nog wel erg eigenwijs rechtop en toont niet bepaald aerodynamisch. Vooralsnog (na ± 4000 km) bevalt het nog uitstekend en zal het nog wel even duren voor er een gebogen exemplaar zal worden geknutseld.

Deze week sluit ik af na 290 km te hebben gereden (gem. 31 kmpu).

Vrijdag 20 januari

Deze morgen stond er veel wind. Ik had ´m recht in mijn gezicht.
Zonder windscherm zou ik mijn muziekje uit de speakers nog maar nauwelijks kunnen horen, maar nu was het nog steeds rustig genoeg rond mijn oren om met Robby Williams mee te kunnen zingen. "Intensive Care" heet de laatste cd van RW; lekkere muziek voor onderweg!
Plotseling was ik al op school.....Alsof het vanzelf was gegaan. Een bijzonderheid was dat ik vandaag slechts door één auto werd ingehaald.

Dat zelfde gevoel had ik aan het einde van mijn schoolse dag. Ineens waren de kinderen er niet meer en was het tijd om aan het weekend te beginnen. Maar eerst nog even omkleden.

Op mijn school heb ik de beschikking over een douche die slechts zelden door anderen wordt gebruikt. Naast de douchekabine staat een kast waarin een paar handdoeken liggen en ik mijn kleding kan ophangen. Als ik op school aankom in mijn strakke broek, ga ik eerst even douchen en kleed mij om. Ik ben dan fris en fruitig voordat ik aan de koffie begin. ´s Middags kleed ik mij weer om voordat ik weer naar huis fiets.

Dit keer was de wind een kwart slag gedraaid waardoor ik de wind, die vrij hard was, nú van opzij kreeg. In dit soort situaties neem ik soms de alternatieve route via Edam omdat ik dan minder last heb van windvlagen die mij in mijn Limit heen en weer doet schudden. Toch reed ik nu de kortste (standaard) weg naar huis.

Bij de rotonde ter hoogte van Berkhout/Grote Waal kwam een grote stoet auto´s aanrijden.
In principe hebben de fietsers die over een eigen baan over de rotonde rijden voorrang. Omdat deze verkeerssituatie niet echt logisch is ga ik er dus vanuit dat de automobilist mij geen voorrang zal verlenen. De overzichtelijkheid is optimaal; geen enkel opstakel maakt dat ik onzichtbaar zou zijn voor ander verkeer. En nu het hoogtepunt van de dag (?!):

Ik kwam aanrijden en remde bij de rotonde af. De groep van ± 10 auto´s kwam eraan. De eerste (een VW Golf geloof ik) twijfelde en remde toch maar om mij voorrang te verlenen. De achteropkomende auto had daar geen rekening meer mee gehouden en reed bij de VW op de trekhaak. Door het zetje kreeg de voorste auto een aardige duw naar voren en kwam wel erg dicht in mijn buurt. Ik schrok mij een hoedje, week uit en stond in de middenberm stil. De dame van de eerste auto en de chauffeur van de tweede (Peugeot) deden nogal koel. Van de Peugeot was de buper kapot en raakte de radiator vrij vlot zijn koelvloeistof kwijt. De VW was er met de schrik vanaf gekomen (dankzij de trekhaak). Na een kort gesprek kon ik in deze situatie niet veel meer betekenen en ben ik verder naar huis gereden.

Woensdag 18 januari

Deze ochtend ging het opstaan, aankleden en wegrijden weer volgens hetzelfde stramien.
Ik gokte erop dat mijn voorruit onderweg niet zou beslaan. Bij regen en mistig weer verwissel ik het ruitje voor een 2 cm breed latje (roerstaafje voor in de verfpot). Het latje houdt dan toch redelijk wat wind uit mijn gezicht en het is beduidend stiller dan zónder latje. Vandaag hield het schermpje zichzelf droog door de hoge rijsnelheid. Op het moment dat ik moest afremmen besloeg het scherm; als ik dan weer iets sneller reed klaarde het weer op.
Het was dus zaak om goed op snelheid te blijven rijden.

Helaas moest ik een aantal keer in de rem. De laatste tijd heb ik vrij regelmatig oponthoud als ik langs het kanaal fiets. Daar liggen regelmatig zandschepen die worden gelost voor het ophogen van de polder. Meestal passeer ik de rode (tijdelijke) stoplichten op passende snelheid, maar als een tractor de weg blokkeert kan ik niet anders dan gewoon een paar minuutjes te wachten.

Na een vermakelijk dagje school waar het onderwerp vaak over de opendag (28 jan) en het eerstvolgende project ging reed ik om 16:15 de poort uit.
Mijn dochter had zaterdag haar gameboy bij mij thuis laten liggen en ik had haar beloofd om het apparaat deze week langs te brengen. Zij woont met haar moeder (mijn ex) in Uithoorn.
Uithoorn is met openbaar vervoer of met de auto slecht berijkbaar. Of het met de fiets beter te doen is, zou deze rit uitwijzen.

De start verliep moeizaam door wegomleggingen en opgebroken wegen in het centrum van Amsterdam. Toen ik eindelijk de Amstel had gevonden ging het beter. Vanaf Oudekerk aan de Amstel de andere oever gekozen en deze weg afgereden tot Uithoorn. Een prima weg, wel smal.
Helaas reed ik op het verkeerde moment op de dijk, want door het forens verkeer leek het meer op file-rijden. Na 70 minuten en ruim 25 kilometer had ik mijn bestemming gevonden.

Na een dikke zoen en een zwaai begon mijn terugreis. Ik besloot via een andere weg terug te rijden. Ik koos de weg naar Amstelveen en reed op eenvoudige wijze steeds rechtdoor. Ik kwam uit bij het Olympisch Stadion en laveerde vervolgens door de stad om uit te komen bij de pont over het IJ. Helaas voelde ik weer een band zacht worden en koos ik een mooi plekje uit op de Nieuwmarkt om weer eens een bandje te verwisselen. Het was de derde lekke band deze week. Na mijn achterband, en linksvoor was het nu rechtsvoor die door een stukje glas was gesneuveld. Veel publiek kwam even kijken naar dat vreemde ding.
Om half acht even een tussenstop in Amsterdam Noord en vervolgens weer door de laaghangende mist naar huis gereden. inmiddels had ik mijn ruitje al verwisseld voor het roerstokje! Moe maar voldaan kroop ik mijn bedje in.

Maandag 16 januari (2x lek)

Heerlijk rook het toen ik tegen zes uur in de ochtend wakker werd van de geur van een vers gebakken brood. Ideaal zo´n broodbakmachine.

Vandaag was er nauwelijks (of niet) gestrooid tegen gladheid. Hele stukken reed ik over witte stukken wegdek. Vooral op de open stukken zag de weg er maagdelijk wit uit. Op een gegeven moment voelde ik het tempo een beetje wegzakken; "dat zal dat biertje extra van gisteravond wel zijn" dacht ik. Na 20 kilometer ging ik als een dweil door de bocht en bleek ik een lekke achterband te hebben. Ik parkeerde mn Limit in het gras onder een lantaarnpaal. Ik stond langs het fietspad langs het Noordhollands kanaal ter hoogte van de Weidevennen in Purmerend. In de volksmond wordt deze nieuwe wijk ook wel "scheidevenne" genoemd. Veel huwlijks-problemen alhier zorgen voor een hoog percentage TE KOOP borden in de tuinen.

Er zat nog redelijk veel lucht in de band, en er was kennelijk sprake van een heel klein lekje. Ik kon de boosdoener in de vorm van een splinter of punaise dan ook niet vinden. Hopelijk zou de nieuwe binnenband niet opnieuw lek raken.
Binnen 10 minuten was ik weer onderweg.

Na een gezellige schooldag maakte ik een klein ommetje door Amsterdam Noord voordat ik aan de terugreis zou beginnen. Nú was het mijn stuur die liever links af wilde dan rechtdoor. Dat bleek de tweede lekke band te zijn van vandaag. Dit keer was het inderdaad een groot stuk glas dat in mijn band priemde. Gelukkig heb ik meestal 3 binnenbanden in mijn kofferbak om op dit soort dagen niet voor joker te staan. Gelukkig bleek de 3e band niet nodig te zijn.
Ik merkte onderweg dat ik mijn linker voorband minder hard had opgepomt dan de rechterband; morgen weer even op de juiste druk brengen!

15 januari

Het was vandaag weer een superdag om er even lekker op uit te gaan.
De wind maakte het wel erg fris, het zonnetje zorgde voor een vriendelijke aanblik van het landschap. Om drie uur had ik een afspraak in de Wormer en daar wilde ik met de velomobiel naar toe. Het 25 jarig huwlijk van een collega werd gevierd bij "Weromeri".
Na een rondje Hoorn en een tussenstop in Bobeldijk vertrok ik om twee uur richting Purmerend. Dit keer reed ik vanaf het sluisje niet via Neck en Jisp, maar wilde ik de weg via Spijkerboor eens proberen. Wauw, wat een heerlijke racebaan is dat!!!! Prachtig uitzicht links en rechts, veel wandelaars en zo nu en dan een groepje zondag-fietsers. De afstand viel me ook dit keer weer tegen, maar om vijf voor drie parkeerde ik mijn groene monster bij de familie in de tuin (Jaguar-Only). Snel even omkleden achter een boom en naar de receptie gelopen. Daar werden we bediend van een hapje en een drankje; genoeg om de terugweg weer aan te kunnen aanvaarden.
Het was inmiddels donker en de maan blonk als een koperen ploert. Lekker rustig naar huis gefietst.

Deze week heb ik afgesloten met 320 kilometer op de teller (gem 33,4 kmpu).
Morgen gaat de teller weer op nul.

Nieuw record

• Vrijdag de 13e (januari 2005)
• Amsterdam - Hoorn
• 35 km
• 50 minuten
• gem. 42 kmpu
• Mooi weer met zonnetje en wind schuin mee
• Nat wegdek
• 1x rood stoplicht, 1x wachten voor de spoorbomen (trein)
• 2 boze fietsers die zich rot schrokken toen ik passeerde
• Volgens mij kan het sneller!!!!!

Woensdag 11 januari

De wekker ging om 5:45, en stiekum nog een keertje omgedraaid. Om zes uur stond ik dan toch naast mijn bed. Brrrrrr het was koud in de badkamer. Mijn snelle pak aangetrokken dat eigenlijk te koud is om gewoon mee rond te lopen, maar voor in de Limit na 500 meter al warm genoeg is. Daarna het brood dat ik gisteren gebakken heb in dikke plakken gesneden en er een plak oude kaas tussen geschoven....mmmmmmm. Na een paar grote slokken Hero FruitOntbijt was ik klaar voor de rit. Om 6:20 reed ik weg.

Veel wind(7 Bf ?) uit ZO-elijke richting betekende dat ik de wind pal tegen had. Daarnaast nog het pissige regentje erbij maakte het tot een slechtweer-rit. Mijn bril moest ik steeds droog vegen om nog iets te kunnen zien. Soms is het dan beter om hem helemaal af te zetten om niet totaal verblind te worden door autoverlichting. Eén keer moest ik kompleet tot stilstand komen doordat ik door de lichten van een achteropkomende auto met verstralers via mijn spiegeltje totaal werd verblind en was gedesorieenteerd. Het is net alsof met dit weer al het verkeer veel haastiger en ongeduldiger is. Vooral de busjes met reclame op de zijkant of andere klusbussen zijn vaak heel irritant. Van bestuurders met normale personenauto´s heb ik slechts zelden last.

Uiteindelijk was ik na 66 minuten op school; een traag ritje. Om 7:45 zat ik aan mijn eerste bakkie koffie in afwachting van wat deze dag mij verder zou brengen.
De kinderen waren moe en hadden weinig zin om iets nuttigs te gaan doen. We moeten allemaal nog een beetje in het schoolse ritme komen. Toch nog maar een paar interessante begrippen laten vallen, maar van een boxplot, frequentie, modus of mediaan leken ze nog nooit gehoord te hebben. Ik heb gelukkig nog iets te doen!

Volgens rooster had ik vandaag les tot half vier. Om vier uur stapte ik de school uit en ben bij (mijn) Sonnetje wezen eten. Zij woont 5 minuutjes fietsen van school. Na een heerlijke maaltijd, een toetje (met veel slagroom) en koffie ben ik daar om 20:30 weer vertrokken.
Dit keer had ik wind mee. Helaas was de wind al behoorlijk geluwd, maar had ik er toch lekker de vaart in. Even zelfs een uitschieter naar 50 kmpu.

Thuisgekomen een lekker biertje getapt (Perfect Draft) en nu klaar om Jiskefet te kijken.

Maandag 9 januari

Het was mooi weer, maar wel koud. De temperatuur lag zo rond het vriespunt toen ik de deur uit ging; een mooie gelegenheid om mijn nieuwe bivakmuts (Craft) eens te proberen. Daaroverheen trok ik toch maar mijn muts om mijn voorhoofd en oren nog wat warmer te houden. Meestal heb ik een Buff om mijn nek die ik voor mijn mond en neus kan trekken als het erg koud is, maar dunne bivakmuts voldeed ook prima. Mijn Buff heeft het voordeel dat ik die ook tijdens het rijden zo nu en dan voor mijn mond kan wegtrekken, want anders wordt het zo nu en dan toch een beetje te benauwd.
De wegbeheerders waren kennelijk bang voor grote gladheid want er was behoorlijk zwaar gestrooid. Gelukkig was het lekker rustig op de weg en kon ik zonder oponthoud doorrijden naar school.
Na een enerverende vergaderdag was het weer fijn om de Limit in te stappen voor een snel ritje naar huis. Helaas was het plotseling erg mistig geworden, waardoor het zicht een te hoge snelheid in de weg stond. Toch lag vanaf Purmerend mijn snelheid steeds tussen de 40 en 45 kmpu. Na 53 minuten was ik thuis.
Vlak voordat ik thuis kwam zag ik toevallig Maritta net in haar Quest stappen. Ik had haar opvallende velomobiel wel vaker aan de Geldelozeweg zien staan, maar nu had ik even de gelegenheid voor een kort praatje.
Het was weer heerlijk om na twee weken vakantie weer lekker te kunnen fietsen.

Route Hoorn - Amsterdam

Hier probeer ik de route te beschrijven die ik doorgaans fiets om bij mijn werk te komen in Amsterdam Noord.

Ik fiets de eerste kilometer rustig naar het kruispunt Keern/Provinciale weg (N506), zet mijn sportbril goed, zet een muziekje aan en ga er nog eens goed voor zitten (liggen).
Vervolgens fiets ik via de Berkhouterweg en de Venneweg richting Scharwoude om daar de rotonde over te steken en het verlichte fietspad opdraai dat me naar Oudendijk voert.
Daar moet ik even uitkijken voor kruizend verkeer en vervolg mijn weg over de parallelweg die mij in Oosthuizen brengt. Direct bij de rotonde sla ik nu rechts af (brug over) en rijd dan rechtdoor om op de Beemsterringvaart (Oostdijk) uit te komen.
In Purmerend aangekomen sla ik links af (brug) en vervolgens 2x rechts (weer een brug). Dan meteen naar links en volg nu de weg-fietspad-weg langs het Noordhollands kanaal tot aan Amsterdam. Nadat ik onder de A10 doorkom verandert de weg in een smal kronkelend fietspad dat langs het Boven-IJ ziekenhuis loopt en uitkomt bij het "Kippebruggetje"(sluisje) die ik linksaf oversteek. (Als je op dit punt rechts aanhoudt en het water links van je houdt kom je uit bij de pont achter het centraal Station). Het laatste stukje volg ik de weg en het fietspad en kom bij mijn school uit.

Wetenswaardigheden over deze route:

Afstand: 34,5 km
Normaal: 60 minuten
Record:51 minuten
1 kruizing met stoplichten (Keern)
60 tot 70 % onverlicht (Beets-Purmerend, Purmerend-Landsmeer)
10 km zonder belijning op de weg (Oosthuizen-Purmerend)
5 km slecht wegdek (Purmerland-Landsmeer), dus ook bijna 30 km zeer goed wegdek
Zeer autoluwe route; gemiddeld kom ik op deze route totaal tussen de 5 en 10 auto´s tegen (ik vertrek om 6:30 van huis).

Morgen weer aan het werk.

Vandaag de laatste rustdag voor mijzelf, maar ook de Limit heeft de laatste twee weken niet veel beweging gehad. Dus zojuist de banden weer even op spanning gebracht, de accu op de lader gezet, nieuwe batterij in de Mp3 speler en mijn muts en handschoenen klaargelegd om morgen snel weg te kunnen rijden. Ook de remmen even goed afgesteld omdat ik de laatste tijd merkte dat bij hard remmen ik wat meer naar rechts toe trok.
Normaal gesproken stap ik om 6:30 de deur uit en rijd ik een klein uurtje later de poort van de school binnen. Morgen mag ik een half uurtje langer blijven liggen ivm een studiedag. Nog even een dagje zonder kids om weer een beetje rustig aan op gang te komen.

De deur tot deur afstand is via de kortste route 34,5 km. De langere variant is slechts 1 ½ km langer, maar in sommige omstandigheden toch sneller. In een later bericht zal ik de routes verder beschrijven. Mijn bestemming is mijn school in Amsterdam-Noord waar ik drie dagen in de week als wiskundedocent werk. Twee dagen in de week werk ik dichter bij huis (Bobeldijk, 4km). Voor mijn woon-werk verkeer leg ik dus wekelijks zo´n 230 km af.
Zo nu en dan kom ik een andere velomobiel rijder tegen, maar tijd voor een gezellig gesprek zit er meestal niet in. Toch zou ik het wel gezellig vinden om zo nu en dan weer een (velomobiel)tochtje te rijden. Eerst de winter maar weer even afwachten.

Ooit van een Velorex gehoord?

Dit kan je toch ook wel bijzonder noemen. Normaal gesproken valt mijn Limit toch al behoorlijk op; niet in de laatste plaats door de opvallende kleur. Maar vandaag even niet!
Op een zomerse dag in 2005 (3 september) was er in Opmeer een bijeenkomst van de Nederlandse tak van de Velorex-club en ik ben daarheen getogen om kennis te nemen van deze bijzondere autootjes. Apart was het zeker!
Ik houd het toch maar bij mijn eigen karretje.
Rare jongens die Velorexen!!!!

Overzicht van 2005

Even een overzicht van mijn belevenissen van het afgelopen jaar.

25-jun-05 Limit gekocht in Doorn van Robert Zondervan.
De km stand was toen slechts 2400 km.
Mijn Flevo-Alleweder is snel daarna verkocht en rijdt nu rond in Friesland.

1-jul-05 Km teller op 0 gezet.

De zomervakantie was een mooi moment om een aantal verbeteringen aan te brengen.
Inmiddels zijn de volgende aanpassingen gedaan:

Speakertjes voor afspelen mp3-speler, radio of md speler.
Nieuw "Ventisit" matje.
Gaten in zitting geboord voor ventilatie en afvoer van vocht.
12 Volt accu ingebouwd, claxon en verlichting veranderd.
Led verlichting vóór en achter voor veel beter zicht in het donker.
Extra aansluitpunt voor 12 V apparaat ingebouwd.
Binnenverlichting met schakelaar.
Windschermpje van plexiglas gemaakt (prototype).

Inmidels ben ik een half jaar verder en staan er 5400 kilometers op de teller.
Maar helaas niet zonder pech:

Door een foutieve uitlijning versleten de voorbanden toch wel erg snel.
Na diverse pogingen om de sporing te verbeteren ben ik nu eindelijk tevreden.

Een frontale botsing met een fietser bleek niet voldoende om een kras te veroorzaken in de taaie constructie van de Carbon Limit. Van de fiets was slechts het stuur verbogen, en van enig lichamelijk letsel was al helemaal geen sprake. Toch wel erg geschrokken.

Tijdens een ritje op een koude winterdag bleef het freewheel "kleven". Eerst dacht ik aan een afgelopen ketting, maar dit had ik nog nooit meegemaakt. Het mechaniek in het freewheel was waarschijnlijk door de combinatie koude en vervuiling vast komen te zitten waardoor er geen overbrenging meer mogelijk was. Een goede schoonmaakbeurt en een druppeltje olie loste het probleem op. Wel moest ik die dag een uur, met de velomobiel aan de hand, naar huis LOPEN!

Natuurlijk veel meer beleefd, maar voor het overzicht is dit nu even voldoende.

Mikey Bikey online

Eigenlijk tijd om naar bed te gaan, maar toch nog even proberen op deze makkelijke manier een weblog op te stellen...
En kijk... Het werkt!